Inzicht in het construeren van formules is een fundamentele stap bij het leren gebruiken van Excel^{(learning to use Excel)} . Hier vindt u een inleiding over de syntaxis van de functies en formules in MS Excel .

Hoewel je al een heel eind kunt komen door simpelweg formules uit andere spreadsheets te kopiëren of Excel-functies in te voegen vanuit het speciale menu, is het een goed idee om op zijn minst een basiskennis op te doen over hoe de syntaxis werkelijk werkt. Op die manier kunt u eventuele fouten herstellen of de formules aanpassen om het meeste uit uw spreadsheet te halen.

Wat is de betekenis van syntaxis?

Programmeertalen zijn ontworpen om u de computer te laten instrueren met gestructureerde zinnen. Syntaxis^(Syntax) verwijst eenvoudigweg naar de regels van zo'n gestructureerde taal, omdat de computer niet slim genoeg is om tekst te ontleden die afwijkt van de verwachte standaard.

Microsoft Excel is weliswaar geen programmeertaal, maar heeft toch de mogelijkheid om het programma te instrueren met behulp van formules. En net als elke andere vorm van machine-instructie heeft dit zijn eigen syntaxis. Het begrijpen van deze syntaxis is de sleutel tot het benutten van de mogelijkheden van de spreadsheettoepassing.

Wat is een formule in Excel?

Een Excel- formule is een uitdrukking die in plaats van daadwerkelijke gegevens in een cel kan worden ingevoerd, met behulp van wiskundige bewerkingen of andere functies om een ​​resultaat te genereren. Er kan bijvoorbeeld een formule worden geschreven om alle getallen in een kolom op te tellen en het resultaat weer te geven.

Waarom hiervoor een formule gebruiken? U kunt het resultaat immers zelf handmatig berekenen en dit gewoon in het vereiste veld invoeren.

Het voordeel van het gebruik van een formule in plaats van een harde waarde voor berekeningen is dat dit het bijwerken van de spreadsheet eenvoudiger maakt. Telkens wanneer u wijzigingen aanbrengt in de onderliggende gegevens die in een berekening worden gebruikt, berekent Excel de resultaten automatisch opnieuw voor u.^(Excel)

Dit betekent dat u een formule eenvoudig kunt opschalen over honderden en duizenden cellen zonder dat dit ten koste gaat van de nauwkeurigheid. U kunt deze formules zelfs in werkmappen kopiëren en plakken, zodat Excel de parameters automatisch aanpast aan de nieuwe locatie.

Een basisformule construeren

U voert een formule in een cel in door te beginnen met een gelijkteken en vervolgens de uitdrukking uit te typen. Als u dit bijvoorbeeld typt, krijgt u de som van deze twee getallen:

= 30 + 40

Natuurlijk is het uitvoeren van berekeningen op dit soort statische getallen niet bijzonder nuttig. Om de getallen in een cel op te tellen, moet u celverwijzingen gebruiken.

Net als een vierkant op een schaakbord kan naar de cellen van een spreadsheet worden verwezen door een combinatie van hun alfabetische en numerieke posities. Het numerieke rijnummer neemt toe naarmate u verder door het werkblad bladert, terwijl de alfabetische kolomnummers naar rechts gaan.

Je hebt misschien het voor de hand liggende probleem hiermee opgemerkt: alfabetten raken vrij snel op, dus hoe zit het met kolommen na Z? Dan beginnen we gewoon met het combineren van alfabetten, waardoor we AA, AB, AC, enzovoort krijgen.

Met behulp van deze referentie kunt u de waarde van elke cel van het werkblad in een formule gebruiken. Soortgelijk:

= A1 + A2

Houd er rekening mee dat zodra u op Enter drukt, de formule alleen in de formulebalk verschijnt; de cel zelf heeft de resulterende waarde. U moet dus een cel selecteren om te bepalen of de waarde ervan is afgeleid van een formule of er handmatig in is ingevoerd.

Dat is alles wat u nodig hebt om basisformules te maken die zelfstandig berekeningen uitvoeren. Het beste is dat als je uiteindelijk een van de cellen wijzigt waarnaar wordt verwezen, het resultaat vanzelf wordt bijgewerkt.

Inleiding tot functies

Celverwijzingen^(Cell) en basisrekenkunde kunnen je ver brengen, maar ze laten nog steeds veel te wensen over. Het kan vervelend zijn om formules te schrijven voor het optellen van honderden cellen, zelfs als u de verwijzingen kent.

Dat is waar functies een rol spelen. Zoals elke programmeertaal bevat Excel een aantal ingebouwde functies die complexe taken kunnen uitvoeren met een relatief eenvoudige syntaxis.

Functies worden aangeroepen met hun naam, gevolgd door eventuele argumenten tussen haakjes (of haakjes, zoals ze strikt genomen worden genoemd). U kunt bijvoorbeeld de functie SOM^(SUM) gebruiken om eenvoudig een groot aantal cellen toe te voegen:

Om de formule nog verder in te korten, kunnen we een bereik opgeven in plaats van de referentie van elke cel in te voeren. U kunt bijvoorbeeld A1:A4 typen om het volledige celbereik van A1 tot A4 op te nemen. Dit kan ook over een rij worden uitgebreid en zoveel cellen bevatten als u wilt.

SUM is niet de enige functie die u ter beschikking heeft. Een volledige lijst kan worden verkregen door op het ƒ𝑥-symbool naast de formulebalk te klikken, maar hier zijn enkele van de meest voorkomende:

• GEMIDDELDE^(AVERAGE) – Een andere basisfunctie, de GEMIDDELDE^(AVERAGE) functie, retourneert het gemiddelde van het bereik van waarden die erin zijn ingevoerd. Zeer handig voor fiscale berekeningen.

• CONCATENATE – Deze werkt met tekst in plaats van met cijfers. Met CONCATENATE kunt u twee strings samenvoegen en de uiteindelijke waarde uitvoeren. Handig^(Useful) voor het genereren van tekst met voorwaardelijke operatoren en het samenvoegen ervan voor het eindresultaat.

• LEN – De verkorte vorm van Lengte^(Length) , LEN telt eenvoudigweg het aantal tekens in een bepaalde string, inclusief spaties. Zeer^(Very) situationeel in het gebruik ervan (zoals uitzoeken of een lege cel daadwerkelijk spaties bevat), maar beter dan het handmatig tellen van de tekens.

• TRIM – Het is heel gebruikelijk om per ongeluk extra spaties in sommige cellen in te voeren, waardoor de resultaten van sommige berekeningen of ^(TRIM)CONCATENATE- bewerkingen verloren gaan . De TRIM- functie kan worden gebruikt om alle extra spaties te verwijderen, zodat er tussen elk woord slechts één spatie overblijft.

Logische functies

Tot nu toe hebben we een aantal verschillende functies gezien die veel nuttige taken uitvoeren, zoals SUM , AVERAGE of TRIM . Maar hoe zit het met logische vergelijkingen?

Net als elke andere programmeertaal bevat de syntaxis van Excel logische operatoren zoals IF, AND en OR. Het nuttigst is de IF-functie, terwijl de andere twee vaak worden gebruikt binnen een logische expressie.

De syntaxis van IF is eenvoudig^{(The syntax of IF is simple)} : een logische expressie die resulteert in TRUE of FALSE , gevolgd door de waarden die moeten worden gevolgd in beide condities, op volgorde gezet. Uiteraard staat dit allemaal tussen haakjes en wordt het gescheiden door komma's. Iets zoals dit:

Houd er rekening mee dat het laatste argument kan worden weggelaten, in welk geval de functie alleen een waarde retourneert als de voorwaarde waar is. Dit kan worden gebruikt om complexe formules te construeren door waarden voorwaardelijk in een berekening op te nemen.

Het eerste argument kan daarentegen vele vormen aannemen. Een logische expressie kan eenvoudigweg een vergelijking zijn van twee waarden met behulp van symbolen als “<” of “=”, maar het kan ook een combinatie zijn van meerdere van dergelijke uitspraken door AND of OR te gebruiken.

Dit komt omdat zowel AND als OR alleen ^(AND)TRUE of FALSE retourneren , in plaats van een tekstreeks of numerieke waarde. U gebruikt deze functies door twee logische expressies als argumenten op te nemen; AND retourneert TRUE als beide argumenten ^(TRUE)TRUE opleveren , terwijl OR TRUE retourneert , zelfs als één ervan TRUE is . Anders ^(Otherwise)wordt FALSE^(FALSE) geretourneerd .

Met IF, AND en OR is het mogelijk om zeer complexe geneste voorwaarden te bouwen die een aantal verschillende waarden evalueren voordat ze uiteindelijk een resultaat opleveren. Hoewel dergelijke formules vaak gevoelig zijn voor fouten vanwege alle betrokken haakjes en komma's. Het is beter om de berekeningen te scheiden en de zaken eenvoudig te houden.

Om de zaken verder te vereenvoudigen, bevat Excel een paar functies die IF combineren met andere nuttige bewerkingen zoals SUM of AVERAGE^{(Excel includes a few functions that combine IF with other useful operations like SUM or AVERAGE)} .

Formules kopiëren

Vaak moet u hetzelfde type berekeningen uitvoeren op verschillende celbereiken in een werkblad, waarbij de resultaten in afzonderlijke cellen worden weergegeven. Moet u steeds opnieuw dezelfde formule handmatig invoeren en telkens de celverwijzingen wijzigen?

Nee, je kunt ze gewoon kopiëren.

Wanneer u probeert een gekopieerde cel in Excel te plakken (door met de rechtermuisknop op de doelcel te klikken), krijgt u meerdere plakopties^(Paste) te zien . U kunt de cellen volledig plakken, alleen de waarden kopiëren of zelfs alleen de formule plakken.

Beter^(Better) nog: de geplakte formule wordt aangepast om de relatieve referentie weer te geven op basis van de nieuwe locatie. Als u een formule kopieert die de waarden van kolom A optelt en deze in een andere cel plakt, worden de verwijzingen bijgewerkt met het nieuwe kolomnummer.

Wat moet u weten over de syntaxis van Excel-functies^{(Excel Function Syntax)} ?

Als beginner hoeft u niet de moeite te nemen om elke Excel- functie die er is te onthouden. De meeste zijn zelden nuttig en je kunt hun syntaxis vinden door op de knop ƒ𝑥 naast de formulebalk te klikken.

Houd gewoon de standaard Excel-^(Excel) syntaxis van een formule in gedachten : een gelijkteken gevolgd door een expressie die meerdere functies kan bevatten. Elke functie neemt enkele argumenten op (hoewel sommige functies dat niet doen) en retourneert een waarde die vervolgens in een andere functie of berekening kan worden gebruikt.

Hoewel dit soort nestfuncties behoorlijk snel ingewikkeld kunnen worden, waardoor je in een puinhoop van ontbrekende haakjes terechtkomt. We raden u aan elke formule eenvoudig en duidelijk te houden en een complexe berekening over meerdere cellen uit te strekken om de zaken beheersbaar te houden.

Function Syntax in Excel: All You Need to Know

Understanding how to construct formulas is a fυndamental step in learning to use Excel. Here is a primer on the syntax of the functions and formulas in MS Excel.

While you can get far by simply copying formulas from other spreadsheets or inserting Excel functions from the dedicated menu, it’s a good idea to gain at least a basic knowledge of how the syntax actually works. That way, you will be able to fix any errors or tweak the formulas to get the most out of your spreadsheet.

What Is the Meaning of Syntax?

Programming languages are designed to let you instruct the computer with structured sentences. Syntax simply refers to the rules of such a structured language, since the computer isn’t smart enough to parse any text that deviates from the expected standard.

Microsoft Excel, while not a programming language, nevertheless has the ability to instruct the program using formulas. And just like any other form of machine instruction, this has its own syntax. Understanding this syntax is key to taking advantage of the capabilities of the spreadsheet application.

What Is a Formula in Excel?

An Excel formula is an expression that can be entered into a cell in lieu of actual data, using mathematical operations or other functions to generate a result. For example, a formula may be written to add all numbers in a column and display the result.

Why use a formula for this? After all, you can manually calculate the result yourself and just enter it in the required field.

The advantage of using a formula instead of a hard value for calculations is that this makes updating the spreadsheet easier. Any time you make any changes in the underlying data that goes into a calculation, Excel will automatically recalculate the results for you.

This means you can easily scale up a formula across hundreds and thousands of cells without losing any accuracy. You can even copy and paste these formulas across workbooks and have Excel automatically adjust the parameters to fit its new location.

Constructing a Basic Formula

You enter a formula in a cell by starting with an equal sign and then typing out the expression. For example, typing this gives you the sum of these two numbers:

= 30 + 40

Of course, performing calculations on static numbers like this isn’t particularly useful. To add the numbers contained in a cell, you must use cell references.

Like a square on a chessboard, the cells of a spreadsheet can be referenced by a combination of their alphabetical and numeric positions. The numerical row number increases as you go down the spreadsheet, while the alphabetical column numbers advance toward the right.

You might have spotted the obvious problem with this – alphabets run out fairly quickly, so what about columns after Z? Then we just start combining alphabets, giving us AA, AB, AC, and so on.

Using this reference you can use the value of any cell of the spreadsheet in a formula. Like this:

= A1 + A2

Note that once you hit Enter, the formula will only appear in the formula bar – the cell itself sports the resulting value. So you need to select a cell to determine if its value is derived from a formula or manually entered into it.

That’s all you need to craft basic formulas that perform calculations on their own. The best part is that if you end up modifying any of the cells being referenced, the result updates on its own.

Introduction to Functions

Cell references and basic arithmetic can take you far, but they still leave much to be desired. It can be tedious writing formulas for adding up hundreds of cells, for example, even if you know the references.

That’s where functions come in. Like any programming language, Excel includes a bunch of built-in functions that can perform complex tasks with a relatively simple syntax.

Functions are invoked by their name followed by any arguments enclosed in brackets (or parentheses, as they are strictly called). For example, you can use the SUM function to add a large number of cells easily:

To shorten the formula even further, we can specify a range instead of entering the reference of every cell. For example, you can type A1:A4 to include the entire range of cells from A1 to A4. This can be extended across a row as well, and include as many cells as you want.

SUM is not the only function you have available. A full list can be obtained by clicking on the ƒ𝑥 symbol next to the formula bar, but here are a few of the more common ones:

• AVERAGE – Another basic function, the AVERAGE function returns the average of the range of values entered in it. Very useful for fiscal calculations.

• CONCATENATE – This one works with text rather than numbers. With CONCATENATE, you can join two strings together and output the final value. Useful for generating text with conditional operators and joining them for the final result.

• LEN – The shortened form of Length, LEN simply counts the number of characters in a given string, including spaces. Very situational in its use, (like figuring out if a blank cell actually has spaces) but better than counting the characters manually.

• TRIM – It is quite common to accidentally enter extra spaces in some cells, throwing off the results of some calculations or CONCATENATE operations. The TRIM function can be used to remove all extra spaces, leaving just a single space between every word.

Logical Functions

So far we have seen a bunch of different functions that perform many useful tasks like SUM, AVERAGE, or TRIM. But what about logical comparisons?

Just like any other programming language, Excel’s syntax includes logical operators like IF, AND, as well as OR. The most useful is the IF function, with the other two often used within a logical expression.

The syntax of IF is simple: a logical expression that evaluates to either TRUE or FALSE, followed by the values to be followed in either condition set out in sequence. Of course, all of this goes inside the brackets and is separated by commas. Something like this:

Note that the final argument can be omitted, in which case the function will only return a value if the condition is true. This can be used to construct complex formulas by conditionally including values in a calculation.

The first argument, on the other hand, can take many forms. A logical expression can simply be a comparison of two values using symbols like “<” or “=”, but it can also be a combination of multiple such statements by using AND or OR.

This is because both AND and OR only return TRUE or FALSE, rather than any text string or numeric value. You use these functions by including two logical expressions as arguments; AND returns TRUE if both arguments evaluate to TRUE, while OR returns TRUE even if a single one of them is TRUE. Otherwise, FALSE is returned.

Using IF, AND, and OR, it is possible to build very complex nested conditions that evaluate a bunch of different values before finally spitting out a result. Though such formulas are often prone to errors due to all the brackets and commas involved. It is better to separate the calculations and keep things simple.

To simplify things further, Excel includes a few functions that combine IF with other useful operations like SUM or AVERAGE.

Copying Formulas

Often you need to perform the same type of calculations on different cell ranges in a worksheet, displaying the results in separate cells. Do you have to manually enter the same formula again and again, changing the cell references every time?

No, you can just copy them.

When you try pasting a copied cell in Excel (by right-clicking on the target cell), you are presented with multiple Paste options. You can paste the cells completely, copy over just the values, or even paste the formula only.

Better yet, the pasted formula is modified to reflect the relative reference according to its new location. If you copy a formula summing up the values of column A and pasted it in a different cell, it would update the references with the new column number.

What Do You Need to Know About Excel Function Syntax?

As a beginner, don’t bother with trying to memorize every Excel function out there. Most of them are rarely useful, and you can find their syntax by clicking the ƒ𝑥 button beside the formula bar.

Just keep in mind the basic Excel syntax of a formula – an equal to sign followed by an expression that can include multiple functions. Each function takes in some arguments (though some functions don’t) and returns a value that can then be used in another function or calculation.

Though nesting functions like this can get complicated pretty fast, losing you in a mess of missing brackets. We would recommend keeping every formula simple and straightforward, stretching out a complex calculation over multiple cells to keep things manageable.

Related posts

• Ubuntu installeren in VirtualBox

• Veelvoorkomende redenen voor Ubuntu-crashes en hoe te herstellen

• Fedora versus Ubuntu: welke Linux-distributie is beter?

• Converteer afbeeldingen tussen formaten via de opdrachtregel in Ubuntu

• 10 Ubuntu-sneltoetsen om uw workflow te versnellen

• Toon een lijst met recent geïnstalleerde softwarepakketten in Ubuntu

• Waarom het commando "minder" beter is dan "meer" in UNIX en Linux

• De eenvoudigste manier om op afstand verbinding te maken met Linux Mint vanuit elk besturingssysteem

• Ubuntu configureren om een ​​inactief beeldscherm niet te dimmen of uit te schakelen

• 10 meest populaire softwarekeuzes voor een nieuwe Ubuntu-gebruiker

• Ubuntu verwijderen in een Windows 10 Dual-Boot-systeem

• Hoe installeer je een Linux Distro op je Chromebook

• Top 10 Raspberry Pi Linux-opdrachten die u moet kennen

• Linux Mint versus Ubuntu: wat is beter?

• 9 nuttige dingen die Linux kan doen die Windows niet kan

• 5 goede redenen om Windows voor Linux te dumpen

• 5 manieren om een ​​bestandsback-up in Linux te automatiseren

• Terminaltrucs: gebruik de terminal als wekker

• Maak je eigen live videostreamingserver met Linux

• Maak een aangepaste live Linux-distro met Linux Live Kit