In Ubuntu en andere Linux-distributies zijn opdrachtregelprogramma^{(command line tools)} 's meestal de beste manier om te communiceren met de interne werking van de computer. De opdracht ifconfig wordt gebruikt voor het configureren van netwerkinstellingen op Linux .

Ifconfig is een oudere versie van het ip-commando, maar velen geven nog steeds de voorkeur aan ifconfig vanwege de eenvoudigere syntaxis en het gebruiksgemak. Maar hoe gebruik je ifconfig precies voor de configuratie van de netwerkinterface? Hier is een doorloop.

Net-Tools installeren

De opdracht ifconfig wordt niet standaard in Linux- distributies geïnstalleerd. De meeste systeembeheerders zullen het pakket waartoe het behoort installeren bij het instellen, maar in sommige gevallen kan het ontbreken op uw computer. Je kunt het eenvoudig installeren.

Als u het ifconfig-commando probeert te gebruiken op een systeem waarop het niet is geïnstalleerd, krijgt u een foutmelding, samen met instructies voor het installeren ervan. Voer gewoon de opdracht in:

sudo apt install net-tools

Hiermee worden ifconfig en een paar andere hulpprogramma's voor netwerkconfiguratie geïnstalleerd. Merk op dat sudo vereist is voor het installeren van ifconfig en het in- of uitschakelen van netwerken.

Netwerkinformatie^{(Network Information Using)} bekijken met ifconfig

De eenvoudigste manier om de opdracht ifconfig te gebruiken, is door deze rechtstreeks uit te voeren zonder parameters. Dit geeft informatie over alle actieve interfaces, inclusief ethernet- en draadloze verbindingen.

Dit biedt alle relevante informatie over de netwerkinterfaces, inclusief MTU - waarde (Maximum Transmission Unit ), IP-adressen^{(IP addresses)} en pakketgeschiedenis. Als u alleen de technische specificaties in een beter verteerbaar formaat met interfacenamen wilt, voert u ifconfig -s in.

Beide versies bevatten echter geen momenteel inactieve netwerken. Gebruik in plaats daarvan de opdracht ifconfig -a om alle netwerkinterfaces te bekijken.

Als u de naam van de netwerken al kent en alleen de status van een bepaalde interface wilt, kunt u de naam ervan toevoegen aan het ifconfig-commando. Soortgelijk:

ifconfig eth0

Netwerken in- en uitschakelen^{(Disabling Networks)} met ifconfig

Het monitoren van de status van actieve netwerken is niet het enige dat u kunt doen met ifconfig. U kunt de opdracht ook gebruiken om bijna elk aspect van deze interfaces te configureren, tot aan de MTU en de gebruikte maskering.

De eenvoudigste use case is om netwerken op te starten of te stoppen. U kunt dit doen door het volgende commando te gebruiken:

sudo ifconfig naam omhoog

De parameter "naam" is de werkelijke naam van het netwerk. Dit kan worden gebruikt om alle inactieve interfaces in te schakelen die zijn gedetecteerd met de opdracht ifconfig -a.

Om een ​​netwerk uit te schakelen, gebruikt u gewoon omlaag in plaats van omhoog:

sudo ifconfig dummy0 down

Hierdoor wordt de interface uitgeschakeld.

Netwerken configureren met ifconfig

Het wijzigen van elke waarde die aan een netwerkinterface is gekoppeld, is eenvoudig. Vergeet^(Just) niet om de opdracht vooraf te laten gaan aan sudo, omdat al deze wijzigingen beheerdersrechten vereisen om van kracht te worden.

Het meest gebruikelijke gebruik van deze functie is het toewijzen van een aangepast IP-adres aan een netwerk. Zo geeft u bijvoorbeeld een nieuw IP-adres aan de dummy0-interface:

sudo ifconfig dummy0 29.95.245.112

U kunt elk geldig IP-adres invoeren achter de netwerknaam om het toe te wijzen. Je krijgt alleen een melding als je iets verkeerd hebt ingevuld. Anders wordt de wijziging onmiddellijk van kracht.

U kunt ook een netmasker als volgt specificeren:

sudo ifconfig dummy0 netmask 255.255.255.0

De syntaxis voor het instellen van een broadcast-adres is vergelijkbaar:

sudo ifconfig dummy0 broadcast 77.40.108.115

Als u al deze IP-adressen voor een netwerk wilt wijzigen, is het efficiënter om alle opdrachten op één hoop te gooien. Zoals de meeste Linux -opdrachten, kunt u meerdere argumenten in dezelfde regel opnemen.

Een netwerkinterface kan ook een of meer aliassen hebben. Deze worden gespecificeerd door de syntaxis van naam:x, waarbij naam de naam van het netwerk is en x een cijfer. Hier leest u bijvoorbeeld hoe u een alias IP-adres aan het dummy0-netwerk kunt toevoegen.

sudo ifconfig dummy0:0 69.72.169.2

U kunt bevestigen dat het werkte door ifconfig te gebruiken om de status te krijgen.

ifconfig dummy0:0

Wat kunt u nog meer doen met ifconfig?

De opdracht ifconfig heeft een uitgebreide lijst met argumenten die u kunt gebruiken om vele andere variabelen van een netwerkinterface te wijzigen. U kunt onder andere multicast inschakelen, de MTU instellen en promiscue modus activeren.^(MTU)

De officiële man-pagina's^{(official man pages)} hebben een volledige lijst van alle argumenten die met ifconfig kunnen worden gebruikt, samen met een technische definitie van wat elk doet. U kunt de handleiding natuurlijk vanuit de terminal zelf oproepen met het commando man ifconfig.

Wanneer moet je ifconfig gebruiken?

Voor de meeste gebruikers is er weinig reden om de opdracht ifconfig te gebruiken. De standaard automatische instellingen zijn goed genoeg voor normaal internetgebruik.

Maar als u een systeembeheerder bent die meer gedetailleerde controle over hun netwerkinterfaces wil, dan is ifconfig precies de tool voor u. U kunt de opdracht gebruiken bij het opstarten van het systeem om netwerkinterfaces correct te configureren en het dan vrijwel vergeten.

Het is ook handig bij het diagnosticeren van netwerkproblemen, omdat u de status van elke netwerkinterface kunt opvragen en configureren. U kunt ifconfig gebruiken om netwerken opnieuw op te starten of zelfs technische parameters te wijzigen totdat het soepeler werkt.

Linux Ifconfig Command: How to Use It

In Ubuntu and other Linux distros, command line tools are usually the best way to interact with the inner workings of the computer. The ifconfig command is used for configuring network settings on Linux.

Ifconfig is an older version of the ip command, but many still prefer ifconfig due to its simpler syntax and ease of use. But how exactly do you use ifconfig for network interface configuration? Here is a walkthrough.

Installing Net-Tools

The ifconfig command doesn’t come installed into Linux distributions by default. Most system administrators will install the package it belongs to when setting things up, but in some cases, it might be missing on your computer. You can install it easily.

If you try using the ifconfig command on a system that doesn’t have it installed, you’ll get an error message – along with instructions on how to install it. Just enter the command:

sudo apt install net-tools

This will install ifconfig and a few other network configuration utilities. Note that sudo is required for installing ifconfig and enabling or disabling networks.

Viewing Network Information Using ifconfig

The simplest way to use the ifconfig command is to run it directly without any parameters. This brings up information on all active interfaces, including ethernet and wireless connections.

This provides all pertinent information about the network interfaces, including MTU value (Maximum Transmission Unit), IP addresses, and packet history. If you only want the technical specs in a more digestible format with interface names, enter ifconfig -s.

However, both of these versions don’t include currently inactive networks. To view all network interfaces, use the ifconfig -a command instead.

When you already know the name of the networks and only want the status of a particular interface, you can append its name to the ifconfig command. Like this:

ifconfig eth0

Enabling and Disabling Networks With ifconfig

Monitoring the status of running networks isn’t the only thing you can do with ifconfig. You can also use the command to configure almost every aspect of these interfaces, down to the MTU and the masking used.

The simplest use case is to start up or stop networks. You can do this by using the following command:

sudo ifconfig name up

The “name” parameter is the actual name of the network. This can be used to enable any of the inactive interfaces detected using the ifconfig -a command.

To disable a network, just use down instead of up:

sudo ifconfig dummy0 down

This will disable the interface.

Configuring Networks With ifconfig

Modifying any value associated with a network interface is easy. Just remember to prepend the command with sudo, as all these changes require administrator privileges to take effect.

The most common use of this feature is to assign a custom IP address to a network. For example, this is how to give a new IP address to the dummy0 interface:

sudo ifconfig dummy0 29.95.245.112

You can enter any valid IP address after the network name to assign it. You will only get a message if you entered something incorrectly. Otherwise, the change will immediately take effect.

You can also specify a netmask like this:

sudo ifconfig dummy0 netmask 255.255.255.0

The syntax for setting a broadcast address is similar:

sudo ifconfig dummy0 broadcast 77.40.108.115

If you’re looking to modify all these IP addresses for a network, it’s more efficient to lump all the commands together. Like most Linux commands, you can include multiple arguments in the same line.

A network interface can also have one or more aliases. These are specified by the syntax of name:x, where name is the network’s name and x a digit. For example, here is how to add an alias IP address to the dummy0 network.

sudo ifconfig dummy0:0 69.72.169.2

You can confirm that it worked by using ifconfig to get its status.

ifconfig dummy0:0

What Else Can You Do With ifconfig?

The ifconfig command has an extensive list of arguments that you can use to modify many other variables of a network interface. You can enable multicast, set the MTU, and activate promiscuous mode, among other things.

The official man pages have a complete list of all the arguments that can be used with ifconfig, along with a technical definition of what each does. You can, of course, invoke the manual from the terminal itself using the man ifconfig command.

When Should You Use ifconfig?

For most users, there’s little reason to be using the ifconfig command. The automatic settings provided by default are good enough for normal internet usage.

But if you’re a system administrator who wants more granular control over their network interfaces, then ifconfig is just the tool for you. You can use the command upon booting up the system to properly configure network interfaces and then pretty much forget about it.

It’s handy in diagnosing network issues as well since you can query the status of any network interface and configure it. You can use ifconfig to restart networks or even switch technical parameters until it works more smoothly.

Related posts

• Linux FIND-opdracht met voorbeelden

• Converteer afbeeldingen tussen formaten via de opdrachtregel in Ubuntu

• Waarom het commando "minder" beter is dan "meer" in UNIX en Linux

• Gebruik de Linux 'dd'-opdracht met een eenvoudige GUI

• Chown Command in Linux: hoe het te gebruiken?

• Top 10 Raspberry Pi Linux-opdrachten die u moet kennen

• Navigeren en de Linux-directorystructuur gebruiken?

• Sluit een programma krachtig af in Ubuntu

• Zip-bestanden maken en bewerken in Linux met behulp van de terminal

• 9 nuttige dingen die Linux kan doen die Windows niet kan

• Zoek en wijzig uw hostnaam in Ubuntu

• De 5 beste Linux-distributies die u zou moeten gebruiken

• HDG legt uit: wat is UNIX?

• De 5 beste Linux-spellen

• Toon en verberg bureaubladpictogrammen in GNOME Linux

• Veelvoorkomende redenen voor Ubuntu-crashes en hoe te herstellen

• 9 beste Linux-distributies voor hacken

• De eenvoudigste manier om op afstand verbinding te maken met Linux Mint vanuit elk besturingssysteem

• Top 10 beste Linux-apps voor Ubuntu-gebruikers

• Terminaltrucs: gebruik de terminal als wekker