Ach, Nokia . Het merk dat in de jaren negentig zoveel mensen met elkaar verbond. Het merk dat zo hoog steeg op de markt voor mobiele communicatie, om de afgelopen jaren tot onvoorstelbare dieptepunten te dalen. Onder de nieuwe eigenaar van Foxconn en HMD global, heeft het iconische merk de productie van featurephones, de voorouders van de huidige mobiele apparaten, hervat. Aangezien velen van jullie geïnteresseerd zijn om te zien waar deze nieuwe weg het Finse bedrijf zal brengen, hebben we besloten een pauze te nemen van onze gebruikelijke beoordelingen van hightech-apparatuur en stoutmoedig te gaan waar weinigen zijn geweest: we hebben de Nokia 150 getest , een frisse -uitziende featurephone die voor minder dan 30 dollar wordt verkocht. Laten we eens kijken wat deze baby kan doen, zullen we?

Verpakkings-, ontwerp- en bouwkwaliteit van de Nokia 150

Laten we, voordat we verder gaan, een simpele vraag beantwoorden: wat is in vredesnaam een ​​"functietelefoon"? Eenvoudig^(Plain) en pijnlijk eenvoudig, het is precies het tegenovergestelde van wat de naam doet vermoeden: een telefoon zonder enige functies. Het is de telefoon die je tech-hopeloze familieleden gebruiken. De telefoon die hipsters kopen om zich vintage te voelen. Het is het enige item dat wordt achtergelaten nadat iemand in uw auto heeft ingebroken. En toch is het de telefoon die het potentieel heeft om elk ander elektronisch apparaat te overleven, zowel wat betreft de batterij als het algehele uithoudingsvermogen. Nu we dit uit de weg hebben geruimd en nadat we uw verwachtingen op grondniveau hebben vastgesteld, gaan we verder met onze gebruikelijke beoordelingsprocedure:

De telefoon wordt geleverd in een witte doos, met foto's van de telefoon vanuit verschillende hoeken op de voorkant.

De doos bevat de telefoon (in het wit, op ons testexemplaar), de batterij, de micro- USB - oplader en de handleiding. Helaas zat er geen headset in het pakket dat we ontvingen. Maar afhankelijk van waar je woont, vind je er misschien een bij.

We zullen? Wat zou je verwachten van een telefoon die minder dan 30 dollar kost? Een draadloze oplader? De telefoon heeft niet eens wifi -mogelijkheden, maar daar komen we zo op.

De oplader met een vermogen van 550 mA is klein, zowel qua vermogen als qua formaat, en in de traditie van Nokia kan de kabel niet van de oplader worden verwijderd. Voordat je de hooivorken aanschaft, moet je er echter rekening mee houden dat dit een 'feature phone' is, dus zelfs het feit dat de oplaadpoort in micro-USB-formaat is, is schokkend.

De telefoon is verkrijgbaar in twee kleuren, saai zwart en extreem wit. Ja, ik heb die namen verzonnen, maar je moet toegeven dat ze echt klinken. De behuizing is gemaakt van polycarbonaat en behoudt zijn kleur, zelfs als er krassen op komen, wat een goede zaak is, gezien het aantal gebruikers van deze kleine telefoon.

Hoe klein, vraag je je af? Het is 4,65 inch (118 mm) lang, 1,97 inch (50,2 mm) breed en 0,53 inch (13,5 mm) dik. Snel raadsel: wat is wit, strak, duurzaam en weegt 3,99 gram? Fout^(Wrong) , het antwoord is de iPhoneSE, die we eerder hebben^{(previously reviewed)} getest en waar we tegelijkertijd verliefd op werden. Terugkomend op onze feature phone, hij weegt slechts 2,85 gram of 81 gram met de verwijderbare batterij meegeleverd (neem dat, iPhone), dus hij is redelijk licht. De telefoon voelt nog kleiner aan door de afgeronde hoeken en zorgt, in combinatie met de textuur van de behuizing, voor een zeer glad stukje oude technologie.

Als je van een smartphone komt, zul je merken dat de voorkant van de telefoon deze rare dingen onder het scherm heeft, en een snelle zoekopdracht op internet zal je vertellen dat ze 'knoppen' of 'toetsen' worden genoemd. Het toetsenbord licht op wanneer het wordt gebruikt (ik weet het, verbluffend) en de knoppen zijn redelijk eenvoudig in te drukken. De knop in het midden werkt als een joystick, maar er is geen kans dat je hem goed kunt gebruiken, tenzij je kleine handen hebt (doe je best om hier geen grap van Donald Trump in te voegen).^{(Donald Trump)}

Het 2,4-inch scherm is het dominante kenmerk aan de voorkant van de telefoon. Afgezien van het Nokia -logo, het luidsprekerrooster en de microfoon, zul je geen andere functies aan de voorkant van de Nokia 150 vinden (mijn selfie-verslaving lijdt enorm, maar het is allemaal in naam van de wetenschap). Natuurlijk moet je geen exotische functies verwachten, zoals een licht- en nabijheidssensor of zelfs deze zeer geavanceerde functie genaamd "notification LED ". Waar denk je dat je bent? In de 21ste eeuw?

De onderkant en zijkanten van de telefoon zijn net zo wit als het kenmerkende blad, zonder volumeknoppen of andere items die het strakke ontwerp van de telefoon verstoren.

De bovenkant van de telefoon herbergt de micro-USB-oplaadpoort en de koptelefoonaansluiting, terwijl de achterkant van de telefoon het luidsprekerrooster, de VGA -camera en een flitser herbergt.

Voordat ik verder ga met het volgende hoofdstuk, wil ik er alleen aan toevoegen dat de achterklep verwijderbaar is, net als de batterij. Nadat je beide hebt verwijderd, heb je toegang tot zowel de simkaartsleuf^(SIM) (mini- sim - formaat, geen micro- of nano - simkaart^(SIM) ) als de microSD-kaartsleuf. Oké^(Okay) , prima, je kunt de microSD-kaartsleuf als functie toevoegen.

Het telefoonontwerp is strak, eenvoudig en kan door sommigen zelfs als aantrekkelijk worden beschouwd. De behuizing van polycarbonaat voelt goed aan, hoewel hij glad is. Sommige toetsen zijn te klein en te dicht bij elkaar voor de gemiddelde gebruiker, maar met oefening en vingernagels kun je het nummer dat je wilt bellen correct typen. Meestal ^{(The phone design is clean, simple and might even be considered appealing by some. The polycarbonate case feels okay to the touch, albeit being slippery. Some keys are too small and too close to one another for the average user, but with practice and fingernails, you'll be able to type correctly the number you want to call. Most of the )}. _^(time)

Hardwarespecificaties^(Hardware) en software-interface van de Nokia 150

De Nokia 150 heeft twee versies, een single- sim en een dual- sim . We hebben de versie met één simkaart^(SIM) beoordeeld , die een iets langere batterijduur heeft. Nu weet ik niet wat uw definitie van "batterij met lange levensduur" is, maar als u alleen smartphone-ervaring heeft, zou u kunnen overwegen dat drie dagen een uitstekende batterijduur is. Als je dat vergelijkt met de batterijduur van de Nokia 150 , zou je een openbaring kunnen krijgen: de aangegeven batterijduur van de Nokia 150 met één ^{(Nokia 150)}simkaart^(SIM) is 31 dagen. Ja, een volle maand. De dual - sim variant heeft een geclaimde batterijduur van "slechts" 25 dagen. We zullen dit in het volgende hoofdstuk testen, maar zelfs als het de helft is, kwalificeert het deNokia 150 als een uitstekende back-uptelefoon.

Natuurlijk kunnen we niet praten over processorsnelheden en het aantal cores, aangezien Nokia -telefoons traditioneel worden aangedreven door kleine Finse gremlins. Wat we je wel kunnen vertellen, is dat de Nokia 150 geen intern geheugen heeft gereserveerd voor mediabestanden, dus als je foto's wilt maken of naar MP3 - bestanden wilt luisteren, moet je de telefoon uitrusten met een microSD-kaart (tot 32 GB ondersteund).

Het scherm is een verbijsterend 2,4-inch QVGA -scherm. Je leest het goed, QVGA , wat 240 bij 320 pixels betekent. Zelfs het scherm van mijn printer heeft meer pixels dan dat! Omdat het scherm vrij klein is, is de pixeldichtheid van 166 dots per inch vergelijkbaar met die van de iPhone. Nee, ik bedoel niet de iPhone SE, ik bedoel de originele iPhone, uitgebracht in 2007. Schokkend genoeg is het scherm van de Nokia 150 in staat om kleuren weer te geven, zij het slechts 65.000 (vergeleken met 16 miljoen of meer die hiervan worden weergegeven) eeuw kan renderen).

De camera aan de achterkant heeft een resolutie van 640 bij 480 pixels. Met 0,3 megapixels is het enige gebruik dat ik kan bedenken voor de foto's die door de Nokia 150 worden gemaakt, een ingelijste foto van de woonkamer van een mier. Ja, ik ben een beetje streng voor een telefoon die minder kost dan een knipbeurt, maar dit is nog maar het begin, ik beloof dat ik het in het volgende hoofdstuk beter zal doen. Nogmaals^(Again) , gezien de specificaties heeft het geen zin om te praten over brandpuntsafstand of variabele focus, maar het heeft in ieder geval een flitser, die ook dienst doet als zaklamp. Hoera! De camera kan video's opnemen met 144 bij 176 pixels en 12 frames per seconde, die vervolgens met succes kunnen worden gebruikt als miniatuurvideo's en niet veel anders.

En hier, tussen de overvloed aan functies waarmee de Nokia 150 ons verwent, komt een van de problemen die ik als een dealbreaker beschouw: de telefoon kan alleen verbinding maken met dual-band 2.5G (900/1800 MHz ) netwerken. Je zou kunnen zeggen "maar waarom zou het 3G of meer nodig hebben als het geen toegang tot internet heeft ?" Nou, dat komt omdat sommige gsm -serviceproviders hun infrastructuur hebben geüpgraded naar 3G en geen 2G-dekking meer hebben. Dit is een groot probleem, omdat het de telefoon in sommige delen van de wereld bijna onbruikbaar kan maken. Wat de connectiviteit betreft, heeft het apparaat een Bluetooth 3.0 -adapter en is het ook toegankelijk met een USB -kabel.

De batterij is een verwijderbare Li-Ion 1020 mAh batterij. Voor degenen onder u die in het verleden Nokia -telefoons hadden, het is dezelfde oude BL-5C-batterij die wordt gebruikt in een verscheidenheid aan Nokia -functietelefoons. Het is in staat om de telefoon een volledige maand in stand-by te houden of 22 uur bij gebruik voor gesprekken.

Als we verder gaan met de softwareomgeving, gebruikt de Nokia 150 het " Nokia Series 30+ "-platform en na ongeveer twee weken de telefoon te hebben gebruikt, vermoed ik dat de "30+" voortkomt uit het tijdperk van de software. In jaren. De software is direct bekend bij iedereen die ooit een Nokia -functietelefoon heeft gebruikt en biedt basisfuncties, zoals Oproeplogboek^(Call) , Contacten^(Contacts) , Wekker^{(Alarm Clock)} , Agenda^(Calendar) , Berichten^(Messaging) en Rekenmachine^(Calculator) . Het heeft ook multimediafuncties, zoals FM-radio (alleen beschikbaar wanneer een headset is aangesloten), mp3 -speler, camera en fotogalerij, evenals een videospeler en "Snake Xenzia," een slechte vertolking van het Snake -spel van de oude Nokia's .

Rekening houdend met het primaire doel, dat van een back-uptelefoon en/of een telefoon voor mensen die niet met een smartphone kunnen of willen omgaan, doet de software wat het moet doen: het biedt basismogelijkheden zonder haperingen of vertragingen. Behalve het Snake -spel, maar dat bespreken we in het volgende hoofdstuk.

De telefoon heeft beperkte mogelijkheden en functies, zoals de traditie is voor featurephones. De levensduur van de batterij is uitstekend en de software is vrij van bugs (misschien omdat het zo eenvoudig is dat er geen bugs in de code passen). Het enige grote probleem is dat het apparaat niet geschikt is voor 3G en dat het voor sommige potentiële kopers nutteloos zal zijn.^{(The phone has limited capabilities and functions, as is the tradition for feature phones. Battery life is excellent, and the software is bug-free (maybe because it's so simple that no bugs can fit in the code). The only major issue is that the device is not 3G capable and it will be useless for some potential buyers.)}

Real-life prestaties van de Nokia 150

Als u een regelmatige lezer van Digital Citizen bent, zult u merken dat er geen Benchmarks- sectie is, en de reden is duidelijk. De enige prestatietests die op de Nokia 150^{(Nokia 150)} kunnen worden uitgevoerd, zijn "hoe ver kun je van de bewoonde wereld komen voordat je hem moet opladen" en "hoeveel foto's die je met de Nokia 150 kunt maken op een kaart van 512 MB" (het antwoord op de laatste is meer dan 9000^{(over 9000)} ). Toen ik zag hoe ik geen andere niet-destructieve test voor dit kleine apparaat kon bedenken, begon ik het gewoon te gebruiken.

De eerste paar minuten met de Nokia 150 waren nogal komisch: ik bladerde keer op keer door alle menu-items en probeerde elk spoor van een internetverbinding te vinden: een browser, een messenger, een app store, ALLES! Mijn moeder gebruikt een Nokia 100 , dus ik was redelijk bekend met de bediening (aangezien het toevoegen van nummers aan het telefoonboek^{(Phone Book)} te ingewikkeld voor haar is). Vroeger had ik er een, maar ze werden gewoon 'mobiele telefoons' genoemd, en Missy Elliott was nog steeds een ding. Ook was internet op mobiele telefoons destijds vrij veel sciencefiction.

Allereerst: het menu van de Nokia 150 is pijnlijk eenvoudig. Het heeft in totaal 16 pictogrammen, allemaal zichtbaar zodra u op de menuknop^(Menu) drukt. De menustructuur is direct herkenbaar voor iemand die de afgelopen 20 jaar niet in een grot heeft gewoond. Alle functies van de telefoon zijn gemakkelijk toegankelijk via de speciale snelkoppelingen op de centrale joystick. Nou^(Well) , relatief eenvoudig, niet zo veel als je grote vingers hebt, omdat de knoppen vrij klein en krap zijn.

Nadat ik de test- simkaart^(SIM) had verwisseld met een simkaart van een andere provider (omdat degene die ik gebruikte alleen 3G-dekking had), testte ik de gesprekskwaliteit binnenshuis. Behalve dat hij wat aan de stille kant was, had de speaker van de Nokia 150 geen hoorbare gebreken.

Zoals elke goede recensent zou doen, heb ik de Nokia 150 in allerlei situaties getest, ook in het openbaar. Terwijl ik door een relatief drukke straat liep, met constant verkeer, ontdekte ik dat het maximale volume van de luidspreker niet voldoende is om het geluid te dekken.

Aan de andere kant, als je een koptelefoon aansluit, is het geluid luid en duidelijk, hoewel de geluidskwaliteit slechts gemiddeld is voor muziek. Zoals eerder vermeld, heeft de telefoon een FM-ontvanger, dus ik luisterde naar mijn favoriete lokale radiostation terwijl ik op mijn fiets zat, met heel weinig ontvangstproblemen.

Ik heb ook de video- en fotomogelijkheden getest, die, zoals je kunt zien, uit een andere eeuw lijken te komen. De foto's missen details; de video's zijn minuscuul en onbruikbaar op grotere schermen. Hier heb je een voorbeeld (in het originele formaat!) van een foto gemaakt met de Nokia 150 .

Bij weinig licht gaat de kwaliteit nog meer achteruit, zoals je hieronder kunt zien:

Je kunt hier ook de andere foto's bekijken die we met deze telefoon hebben gemaakt, in de galerij hieronder.

Vervolgens heb ik binnenshuis een video gemaakt, die je hieronder kunt zien:

Er is ook een video met bewegende onderwerpen, zodat je een idee krijgt van de video-opnamemogelijkheden van deze telefoon. Bescheiden^(Modest) is een understatement.

Over schermen gesproken, het scherm van de Nokia 150 is helder en de lage pixeldichtheid is voor de gewone gebruiker geen probleem. Natuurlijk, afkomstig van een smartphone, ziet het scherm er archaïsch uit, maar de gebruikte lettertypen en de hoeveelheid weergegeven informatie helpen de leesbaarheid behoorlijk.

De levensduur van de batterij ligt dicht bij de aangegeven waarden: ik laadde hem op aan het begin van de testsessie en aan het einde ervan was de batterij ongeveer 50%. Extrapoleren, dit vertaalt zich in een batterijduur van 20 tot 30 dagen in stand-by, wat veel is, zelfs volgens de standaarden voor functietelefoons. Je kunt vergeten waar je de oplader hebt geplaatst (vooral omdat je oud en vergeetachtig wordt, zoals ik).

De behuizing bleek goed gemaakt te zijn, maar er kwamen krassen op na een paar dagen een zak te hebben gedeeld met de sleutels van mijn appartement.

Over het algemeen was er ook een verschil in houding van mijn kant ten opzichte van het apparaat. Waar^(Whereas) ik voorheen met de smartphone voorzichtig was om hem niet te laten vallen, niet te krassen of bloot te stellen aan extreme temperaturen, begon ik met de Nokia 150 meer "ontspannen" te zijn. Het werd minder een gadget en meer een hulpmiddel.

Wat ik echter onaanvaardbaar vind, is het feit dat de Snake -game bijna onspeelbaar was, vanwege de vertraging tussen de gebruikersinvoer en de bewegingen van de slang. Hoe kun je ontspannen en zo'n geweldig spel spelen met deze invoervertraging? onaanvaardbaar!

Oh, ik vergat het deel waar ik de kans verloor om mijn soulmate te ontmoeten tijdens de recensie van deze telefoon. Ze was prachtig; ze liep over straat, ik staarde in haar ogen, ze staarde naar de Nokia 150 die ik gebruikte om wat foto's te maken. Ze liep voorbij, om nooit meer gezien te worden, en eerlijk gezegd, wie kon het haar kwalijk nemen? Ik bedoel, zou je geïnteresseerd zijn in een sukkelige kerel die een video van het verkeer probeert op te nemen met een "functietelefoon"?

Voor- en nadelen van de Nokia 150

Onze bevindingen samenvattend, vond ik het volgende leuk:

• Uitstekende prijs
• Fatsoenlijk^(Decent) ontwerp voor een featurephone en robuuste bouwkwaliteit
• Klein van formaat
• Uitstekende batterijduur
• Zeer gemakkelijk te leren en te gebruiken

Er waren echter ook enkele dingen die ik niet leuk vond:

• DE SLANG XENZIA-SPEL VERLAAGT!
• De luidspreker is niet krachtig genoeg voor gebruik buitenshuis
• Niet bruikbaar in mobiele 3G-netwerken
• Foto's en video's die met de Nokia 150 zijn gemaakt, zijn als mijn liefdesleven: wazig en met een lage getrouwheid.

 

Vonnis

De Nokia 150 is een gemiddelde featurephone. Ik heb genoten van de aanwezigheid van een MicroSD -kaartsleuf, de levensduur van de batterij en de eenvoud en gebruiksgemak. Gezien het kleine prijskaartje en de batterijduur van meer dan 25 dagen in stand-by, is de telefoon uitstekend geschikt als back-uptelefoon. Ik heb altijd een reservetelefoon in mijn auto voor noodgevallen. Het kleine formaat en de zwakke luidspreker maken de Nokia 150 echter ongeschikt voor ouderen of gebruik in rumoerige omgevingen. Het feit dat het alleen 2G ondersteunt, maakt het nog minder aantrekkelijk. Als een comeback van featurephones op handen is, is de Nokia 150 zeker niet de voorbode ervan.

Reviewing the Nokia 150 - The return of feature phones?

Ah, Nokia. The brand that connected so many people back in the nineties. The brand that soared so high іn the mobilе communications market, only to dip tо unimaginable lowѕ in the last few years. Under the new ownership of Foxconn and HMD global, thе iconіc brand has resυmed іts production of feature phones, the anсestors of current mobile devices. Ѕince many of you аre interested in seeing where this new road will take the Finnish company, we decided to take a break from our usual reviews of high-tech equipment аnd boldly gо where few have gone before: we testеd the Nokia 150, a freѕh-looking feature phone which retails for less than USD 30. Let'ѕ see what this baby can do, shall we?

Packaging, design and build quality of the Nokia 150

Before we go any further, let's answer a simple question: what on Earth is a "feature phone"? Plain and painfully simple, it is the exact opposite of what its name suggests: a phone with no features whatsoever. It's the phone that your tech-hopeless relatives use. The phone that hipsters buy to feel vintage. It's the one item that's left behind after someone breaks into your car. And yet, it's the phone that has the potential to outlast every other electronic device in existence, both regarding battery and overall endurance. Now that we got this out of the way and after setting your expectations at ground level, let's resume our usual review procedure:

The phone comes in a white box, with photos of the phone from different angles on the front cover.

The box contains the phone (in white, on our test sample), the battery, the micro USB charger and the manual. Sadly, no headset was included in the package we received. But, depending on where you live, you might find one included.

Well? What would you expect from a phone that costs less than 30 bucks? A wireless charger? The phone doesn't even have WiFi capabilities, but we'll get to that in a minute.

The 550mA rated charger is small, both in output and size and, in the Nokia tradition, the cable is non-removable from the charger unit. Before getting the pitchforks, remember though that this is a "feature phone," so even the fact that the charging port is in micro-USB format is shocking.

The phone comes in two colors, dull black and extremely white. Yes, I made up those names, but you must admit they sound real.The case is made of polycarbonate, and it keeps its color even when scratched, which is a good thing, considering the range of users for this small phone.

Just how small, you ask? It's 4.65 inches (118 mm) tall, 1.97 inches (50.2 mm) wide and 0.53 inches (13.5 mm) thick. Quick riddle: what's white, sleek, durable and weighs 3.99 ounces? Wrong, the answer is the iPhoneSE, which we previously reviewed and simultaneously fell in love with. Coming back to our feature phone, it only weighs 2.85 ounces or 81 grams with the removable battery included (take that, iPhone), so it's reasonably light. The phone feels even smaller due to its rounded corners and, combined with the texture of the case, makes for a very slippery piece of ancient tech.

Coming from a smartphone, you will find that the front of the phone has these weird things below the screen, and a quick Internet search will tell you they're called "buttons" or "keys." The keypad lights up when used (I know, mind-blowing) and the buttons are reasonably easy to press. The button in the middle acts like a joystick, but there is no chance you'll be able to use it properly unless you have tiny hands (trying hard not to insert a Donald Trump joke here).

The 2.4-inch screen is the dominant feature on the front of the phone. Other than the Nokia logo, the speaker grille, and the microphone, you won't find other features on the front of the Nokia 150 (my selfie addiction suffers greatly, but it's all in the name of science). Of course, you should not expect exotic features like a light and proximity sensor or even this highly advanced feature named "notification LED." Where do you think you are? In the 21st century?

The bottom and sides of the phone are as white as the feature sheet, with no volume rockers or any other items to disturb the sleek design of the phone.

The top of the phone houses the micro-USB charging port and the headphone jack, while the back of the phone houses the loudspeaker grille, the VGA camera, and a flash.

Before moving on to the next chapter, I will just add the fact that the back cover is removable, as is the battery. After removing both you'll be able to access both the SIM card slot (mini SIM size, not micro or nano SIM) and the microSD card slot. Okay, fine, you can add the microSD card slot as a feature.

The phone design is clean, simple and might even be considered appealing by some. The polycarbonate case feels okay to the touch, albeit being slippery. Some keys are too small and too close to one another for the average user, but with practice and fingernails, you'll be able to type correctly the number you want to call. Most of the time.

Hardware specifications and software interface of the Nokia 150

The Nokia 150 has two versions, a single-SIM, and a dual-SIM one. We reviewed the single SIM version, which boasts a slightly longer battery life. Now, I don't know what your definition of "long-lasting battery" is, but if you only have smartphone experience, you might consider that three days is excellent battery life. Comparing that to the battery life of the Nokia 150 might bring about a revelation: the declared battery life of the single-SIM Nokia 150 is 31 days. Yes, a full month. The dual-SIM variant has a claimed battery life of "only" 25 days. We'll test this in the next chapter, but even if it's half that, it qualifies the Nokia 150 as an excellent backup phone.

Of course, we can't talk about processor speeds and the number of cores, since Nokia feature phones are traditionally powered by little Finnish gremlins. What we can tell you, though, is that the Nokia 150 has no internal memory reserved for media files, so if you want to take pictures or listen to MP3 files, you need to equip the phone with a microSD card (up to 32 GB supported).

The screen is a mind-boggling 2.4-inch QVGA screen. You read it right, QVGA, which means 240 by 320 pixels. Even the display on my printer has more pixels than that! Since the screen is rather small, the 166 dots per inch pixel density is comparable to the iPhone. No, I don't mean the iPhone SE, I mean the original iPhone, released in 2007. Shockingly enough, the screen of the Nokia 150 is capable of rendering colors, albeit only 65.000 (compared to 16 million or more that displays from this century can render).

The back camera has a resolution of 640 by 480 pixels. With 0.3 megapixels, the only use I can think of for the photos taken by the Nokia 150 is a framed picture of an ant's living room. Yes, I'm a bit harsh on a phone that costs less than a haircut, but this is just the beginning, I promise I'll do better in the next chapter. Again, considering the specs, there is no point talking about focal length or variable focus, but at least it has a flash, which doubles as a flashlight. Yay! The camera can record videos at 144 by 176 pixels and 12 frames per second, which can then be successfully used as thumbnail videos and not much else.

And here, among the plethora of features that the Nokia 150 spoils us with, comes one of the issues that I consider as being a dealbreaker: the phone can only connect to dual-band 2.5G (900/1800 MHz) networks. You might say "but why would it need 3G or more if it has no access to the Internet?" Well, it's because some GSM service providers have upgraded their infrastructure to 3G and don't have 2G coverage anymore. This is a big issue, since it might render the phone almost useless in some areas of the world. As far as connectivity goes, the device has a Bluetooth 3.0 adapter and can also be accessed with a USB cable.

The battery is a removable Li-Ion 1020 mAh battery. For those of you who had Nokia phones in the past, it's the same old BL-5C battery, which is used in a variety of Nokia feature phones. It is capable of keeping the phone powered for a full month on standby or 22h when used for conversations.

Moving on to the software environment, the Nokia 150 uses the "Nokia Series 30+" platform, and after using the phone for about two weeks, I suspect the "30+" comes from the age of the software. In years. The software is instantly familiar to anyone who ever used a Nokia feature phone, and provides basic functions, such as Call log, Contacts, Alarm Clock, Calendar, Messaging, and Calculator. It also has multimedia functions, like FM Radio (available only when a headset is connected), MP3 player, camera and photo gallery, as well as a video player and "Snake Xenzia," a poor rendition of the Snake game from the old Nokias.

Keeping in mind its primary purposes, that of a backup phone and/or a phone for people who can't or won't handle a smartphone, the software does what it should do: it provides basic capabilities without any glitches or lag. Except for the Snake game, but we'll cover that in the next chapter.

The phone has limited capabilities and functions, as is the tradition for feature phones. Battery life is excellent, and the software is bug-free (maybe because it's so simple that no bugs can fit in the code). The only major issue is that the device is not 3G capable and it will be useless for some potential buyers.

Real-life performance of the Nokia 150

If you are a regular Digital Citizen reader, you will notice the absence of a Benchmarks section, and the reason is obvious. The only performance tests that can be done on the Nokia 150 are "how far can one get from civilization before one needs to recharge it" and "how many pictures taken with the Nokia 150 can one store on a 512MB card" (the answer to the last one is over 9000). Seeing how I could not devise another non-destructive test for this tiny apparatus, I simply began to use it.

The first few minutes with the Nokia 150 were kind of comical: I was going again and again through all the menu items, trying to find any trace of an internet connection: a browser, a messenger, an app store, ANYTHING! My mother uses a Nokia 100, so I was pretty familiar with the controls (since adding numbers to the Phone Book is too complicated for her). Actually, back in the days I owned one of these, but they were simpy called "mobile phones," and Missy Elliott was still a thing. Also, the Internet on cell phones was pretty much science fiction back then.

First thing of note: the menu of the Nokia 150 is painfully simple. It has a total of 16 icons, all visible once you press the Menu button. The menu structure is instantly recognizable for someone who hasn't been living in a cave for the past 20 years. All the features of the phone are easily accessible through the dedicated shortcuts on the central joystick. Well, relatively easy, not that much if you have big fingers since the buttons are fairly small and cramped.

After swapping the test SIM card with one from a different provider (as the one I was using had only 3G coverage), I tested the call quality indoors. Apart from being a bit on the quiet side, the speaker of the Nokia 150 had no audible defects.

As any good reviewer would, I tested the Nokia 150 in all kinds of situations, including using it in public. While walking down a relatively busy street, with constant traffic, I found that the volume of the speaker at maximum is not enough to cover the noise.

On the other hand, if you connect a set of headphones, the sound is loud and clear, although the sound quality is only average for music. As mentioned earlier, the phone has an FM receiver, so I listened to my favorite local radio station while I was on my bike, with very few reception issues.

I also tested the video and photo capabilities, which, as you can see, appear to come from a different century. The photos lack detail; the videos are minuscule and unusable on larger screens. Here you have an example (in the original size!) of a picture taken with the Nokia 150.

In low light, the quality degrades even more, as you can see below:

You can also take a look here at the other pictures we took with this phone, in the gallery below.

Next, I shot a video indoors, which you can see below:

There's also a video featuring moving subjects, so that you get an idea about this phone's video recording capabilities. Modest is an understatement. 🙂

Talking about screens, the Nokia 150 screen is bright and the low pixel density is not a problem for the regular user. Of course, coming from a smartphone, the screen looks archaic, but the fonts used and the amount of information displayed help the legibility quite a lot.

The battery life is close to the declared values: I charged it at the beginning of the testing session, and by the end of it, the battery was at roughly 50%. Extrapolating, this translates into 20 to 30 days of battery life on standby, which is a lot even by feature phone standards. You can forget where you placed the charger (especially of you're getting old and forgetful, like me).

The case proved to be well made, but it did get scratched after a few days of sharing a pocket with my apartment keys.

Overall, there was also a difference in attitude on my part towards the device. Whereas before, with the smartphone, I was careful not to drop it, not to scratch it or subject it to extreme temperatures, with the Nokia 150 I started to be more "relaxed." It became less of a gadget and more of a tool.

What I find unacceptable though is the fact that the Snake game was close to unplayable, due to the lag between the user input and the movements of the snake. How can one relax and play such an awesome game with this input delay? Unacceptable!

Oh, I forgot the part where I lost the chance to meet my soulmate during the review of this phone. She was gorgeous; she was walking down the street, I was staring in her eyes, she was staring at the Nokia 150 that I was using to take some pictures. She walked by, never to be seen again, and frankly, who could blame her? I mean, would you be interested in a dorky-looking guy trying to record a video of the traffic with a "feature phone"?

Pros and cons of the Nokia 150

Summarizing our findings, I liked the following:

• Excellent price
• Decent design for a feature phone and robust build quality
• Diminutive in size
• Excellent battery life
• Very easy to learn and use

However, there were also some things that I didn't like:

• THE SNAKE XENZIA GAME LAGS!
• The speaker is not powerful enough for outdoor use
• Not usable in 3G cellular networks
• Photos and videos taken with the Nokia 150 are like my love life: blurry and with low fidelity. 🙂

 

Verdict

The Nokia 150 is an average feature phone. I enjoyed the presence of a MicroSD card slot, the battery life and the simplicity and ease of use. Considering the small price tag and the 25+ days of battery life on standby, the phone is excellent as a backup phone. I always have a spare phone in my car, in a case of emergency. However, the small size and the weak speaker make the Nokia 150 unsuitable for elderly people or usage in noisy environments. The fact that it only supports 2G makes it even less appealing. If a comeback of feature phones is imminent, the Nokia 150 is certainly not its herald.

Related posts

• Herziening van de universele draagbare USB-oplader van Nokia

• Review van de Nokia 3310 - Hoe nostalgie middelmatige telefoons tegen een hoge prijs verkoopt

• OnePlus Nord CE 5G review: de goed afgeronde midranger

• realme C21 review: de ultra-low-budget smartphone! -

• Samsung Galaxy S20 FE 5G review: de beste Samsung-smartphone van 2020? -

• Samsung Galaxy Tab S6 Lite review: de nieuwste middenklasse tablets!

• OnePlus 9 review: opnieuw opgeladen! -

• Mondly beoordelen: leer nieuwe talen in een browser of een mobiele app

• Review van OnePlus X - Is het de budgetvlaggenschipmoordenaar?

• Samsung Galaxy Note20 Ultra 5G review: Ultra in elk opzicht!

• Review van de Huawei P10: charmante imperfectie!

• Review Motorola Moto G6 Play: een Android-smartphone voor krappe budgetten

• Herziening van de ASUS ZenFone 3 Max - Betaalbaar en ziet er goed uit

• Samsung Galaxy Tab S7+ review: de beste Android-tablet van 2020?

• Herziening van ASUS ZenFone Max - De smartphone waarvan de batterij gewoon niet doodgaat!

• Review van ASUS ZenFone 3 Deluxe ZS570KL - Elegantie ontmoet krachtige hardware!

• Review Huawei P20 Pro: Een van de beste smartphones van 2018

• Huawei P40 Pro review: de fotografiekoning?

• Herziening van Xiaomi Redmi 2 - Een Chinese budget-smartphone met Android

• Sony CP-AD2M4 oplader review: meerdere apparaten veilig opladen