Een groeiend aantal Apple -apparaten heeft nu het woord "Retina" of " Retina Display " opgenomen in hun beschrijving of naam. Maar wat is een Retina -display? Moet je gaan voor de Retina - versie van een Apple -apparaat als je de keuze krijgt? 

Binnenkort heb je misschien geen keus, aangezien Apple vol Retina gaat , maar zelfs dan is het belangrijk om te begrijpen wat er eigenlijk achter hun pittige merknaam zit. 

Retina- displays zijn in wezen displays van hoge kwaliteit. Degenen waarvan Apple vond dat ze zo'n stap hoger waren dan hun niet -Retina- schermen, verdienden een handelsmerknaam. Dus waar gaat al die ophef eigenlijk over?

Wat is een Retina-display?

Om te begrijpen waarom ze "Retina"-schermen worden genoemd, is het handig om te begrijpen wat het woord betekent! Kortom, het netvlies is een onderdeel van de anatomie van uw oog. Het is in wezen de beeldsensor van het oog, als je het wilt vergelijken met een digitale camera.

De lens van het oog richt het licht op het netvlies en vormt een beeld. De lichtgevoelige cellen waaruit het netvlies bestaat, geven die informatie door met behulp van de oogzenuw, waar het wordt ontvangen door de visuele cortex van de hersenen voor verwerking. 

Wat heeft dit te maken met de Retina - displays van Apple ? De reden waarom Apple deze naam heeft gekozen, is omdat ze geloven dat het menselijk oog het pixelraster van een Retina -display bij normaal gebruik niet kan zien. Het is een erkenning dat deze schermen zijn gemaakt als reactie op menselijke waarneming, in plaats van simpelweg een zoektocht naar hogere specificaties.

Het draait allemaal om pixels

Het belangrijkste om te beseffen over Retina -schermen is dat de term niet verwijst naar een bepaalde weergavetechnologie. Apple heeft momenteel zowel LED-, LCD- als OLED - schermen die beide onder het Retina - handelsmerk worden verkocht. Deze schermen delen geen enkel ander kenmerk zoals resolutie, vorm, grootte, kleurweergave of contrastverhouding. Ze hebben alleen pixels die een bepaalde dichtheidsdrempel overschrijden. 

Pixels, voor het geval je het nog niet wist, zijn "beeldelementen". Ze zijn het kleinste deel waarin een digitaal beeld kan worden opgedeeld. Elke pixel heeft subpixelelementen die verschillende hoeveelheden rood, blauw en groen licht laten zien, waardoor elke pixel effectief elke kleur kan reproduceren.

Wanneer u pixels in een raster legt, kunt u afbeeldingen maken door elke pixel precies te vertellen wat zijn kleur en helderheidswaarde zou moeten zijn. Hoe dichter u een scherm bij uw oog plaatst, hoe duidelijker het pixelraster zelf wordt. Het is alsof je van te dichtbij naar een krantenfoto kijkt. De afbeelding valt uiteen in afzonderlijke inktstippen. 

Als het gaat om niet-retina-schermen, hoeft u niet bijzonder dicht bij het scherm te zijn om het raster van pixels te zien. Ze hebben een duidelijke korreligheid die vooral duidelijk wordt naast een Retina -paneel. Dus hoe bereiken Retina- displays die scherpe, naadloze look?

Pixeldichtheid^{(Pixel Density)} en kijkafstand zijn^{(Viewing Distance Are)} de belangrijkste cijfers^{(Key Numbers)}

Om te kwalificeren als een "Retina"-display, mag het scherm op normale kijkafstanden geen waarneembare individuele pixels hebben. Er zijn hier dus twee getallen bij betrokken. 

De eerste is PPI of Pixels Per Inch . Dit is een maat voor de pixeldichtheid. Hoe meer pixels u in elke inch van het scherm kunt persen, hoe dichter ze op elkaar staan ​​en hoe minder zichtbaar elke pixel is. 

Het tweede getal is de typische kijkafstand. Om een ​​Retina -display te zijn, moeten afzonderlijke pixels op een normale kijkafstand onzichtbaar zijn voor het blote oog. Voor smartphones of tablets lijkt die combinatie van cijfers ongeveer 300 PPI te zijn op 10 tot 12 inch van je gezicht.

Zoals je waarschijnlijk al besefte, is er een derde getal dat deel moet uitmaken van de retina-vergelijking: schermgrootte. 

Terwijl u een tablet of telefoon op armlengte kunt houden, is een laptop of desktopmonitor over het algemeen verder weg dan dat. Deels vanwege de vormfactor van het apparaat, maar vooral omdat die schermen te groot zijn om comfortabel op 10 inch van je gezicht te kijken. Wanneer we bij televisies komen, kan de pixeldichtheid veel lager zijn dan 300PPI, maar telt nog steeds als "retina" omdat je ze meestal vanaf 1,8 meter of meer bekijkt. 

Als u wilt weten of een bepaald scherm op een niet-Apple-apparaat in aanmerking komt voor de Retina - branding, kunt u een online rekenmachine^{(online calculator)} gebruiken om een ​​nauwkeurig idee te krijgen.

Retina-beeldschermen vereisen softwarewijzigingen^{(Retina Displays Require Software Changes)}

Zelfs een Retina -display kan geen details toevoegen aan een afbeelding die er om te beginnen niet is. Als het beeld op het scherm een ​​lagere resolutie heeft dan het scherm zelf, dan worden de echte fysieke pixels in wezen gegroepeerd in grotere virtuele pixels om het beeld weer te geven. Het is in feite een vorm van digitale zoom^{(digital zoom)} en kan er korrelig uitzien, afhankelijk van hoe groot het verschil is.

Hoewel u niet veel kunt doen aan afbeeldingen met een lage resolutie op websites en dergelijke, komt het echte probleem van systeemelementen zoals tekst en pictogrammen. Als ze moeten worden opgeschaald, zien ze er uiteindelijk erg dik uit. Een Retina^{(A Retina)} -iPhone heeft bijvoorbeeld vier keer de pixeldichtheid van zijn niet-Retina-voorouders. 

Dit betekent dat iOS activa op vier keer het detailniveau moet weergeven om echt te profiteren van de weergave met hoge resolutie. Dat kost extra rekenkracht en geheugen. Het goede nieuws is dat Apple Silicon ongelooflijk energiezuinig is en veel pk's heeft, dus het was niet echt een probleem. 

App-ontwikkelaars moeten rekening houden met Retina- resoluties en hoe hun apps eruitzien. Met name videogames^(Video) kunnen niet hopen dat afbeeldingen met de native Retina - resolutie worden weergegeven en speelbaar blijven. Dus ontwikkelaars moeten opschalingstrucs gebruiken om te voorkomen dat de uiteindelijke afbeelding er blokkerig of wazig uitziet.

Is het netvlies de weg te gaan?

Naast elkaar^{(Side-by-side)} zijn Retina - displays duidelijk superieur aan die met een lagere pixeldichtheid. Apparaten met een hoge pixeldichtheid hebben echter veel nadelen. Om te beginnen zijn ze veel duurder! Apparaten^(Devices) met zulke hoge resoluties kunnen een kortere batterijduur hebben en er is de eerder genoemde prestatiehit. 

Apple heeft uitstekend werk verricht door Retina - resoluties in evenwicht te brengen met al deze andere factoren, maar denk niet dat Apple de enige is die deze resoluties bereikt. Veel andere vlaggenschip- (en nu mid-range) apparaten hebben pixeldichtheden dichtbij of boven 300PPI. Soms zonder het equivalent van de zorgvuldige evenwichtsoefening van Apple .

Sommige vlaggenschiptelefoons van Samsung Galaxy bieden gebruikers bijvoorbeeld de mogelijkheid om het werkelijke beeld met een lagere resolutie weer te geven dan het scherm kan. ^{(Samsung Galaxy)}Alleen hun nieuwste modellen kunnen afbeeldingen met een volledige resolutie weergeven met hoge verversingsfrequenties, terwijl ze toch voldoende batterijduur hebben. Oudere telefoons hebben slechts twee van deze opties tegelijkertijd kunnen bieden.

Vooral Retina^(Retina) -tablets zijn fantastisch voor het lezen van graphic novels en stripboeken met hoge resolutie en natuurlijk voor het werken met foto's van hoge kwaliteit. Op telefoons is hun belangrijkste voordeel gewoon dat ze buitengewoon aangenaam zijn voor het oog. Afbeeldingen lijken in het glas geschilderd in plaats van een enigszins wazige digitale projectie. 

Uiteindelijk zullen pixeldichtheden van netvlieskwaliteit de norm worden voor alle apparaten en alle merken. Maar als je vandaag een voorproefje wilt van die pixel-perfecte toekomst, is een Retina -display een goede keuze.

What Is a Retina Display: Everything You Need to Know

A growing number of Apple devices now have the word “Retіna” or “Retina Display” included in their description or name. But what is a Retina display? Should you go for the Retina version of an Apple device if given the choice? 

Soon, you might not have a choice, as Apple goes full Retina, but even then it’s important to understand what’s actually behind their snappy brand name. 

Retina displays are essentially high quality displays. Ones that Apple felt are such a step up from their non-Retina screens, it deserved a trademarked name. So what’s all the fuss actually about?

What Is a Retina Display?

To understand why they’re called “Retina” displays, it’s helpful to understand what the word means! In short, the retina is a part of your eye’s anatomy. It’s essentially the image sensor of the eye, if you want to compare it to a digital camera.

The lens of the eye focuses light onto the retina, forming an image. The light-sensitive cells that make up the retina pass along that information using the optic nerve, where it’s received by the visual cortex of the brain for processing. 

What does this have to do with Apple’s Retina displays? The reason Apple chose this name is because they believe that the human eye can’t see the pixel grid of a Retina display during normal use. It’s an acknowledgement that these displays have been created in response to human perception, rather than simply a quest to chase higher specifications.

It’s All About Pixels

The important thing to realize about Retina displays is that the term doesn’t refer to any particular display technology. Apple currently has both LED, LCD and OLED displays that are both sold under the Retina trademark. These screens don’t share any other attribute such as resolution, shape, size, color reproduction or contrast ratio. They just have pixels that are over a certain density threshold. 

Pixels, in case you didn’t know, are “picture elements”. They are the smallest part that a digital image can be broken up into. Each pixel has sub-pixel elements that let it show varying amounts of red, blue and green light, effectively letting each pixel reproduce any color.

When you lay pixels out in a grid, you can produce images by telling each pixel exactly what its color and brightness value should be. The closer you put a display to your eye, the more obvious the pixel grid itself becomes. It’s like looking at a newspaper photo too closely. The picture breaks up into individual ink dots. 

When it comes to non-retina displays, you don’t have to be especially close to the screen to see the grid of pixels.There’s a distinct graininess to them that’s especially apparent side-by-side with a Retina panel. So how do Retina displays achieve that sharp, seamless look?

Pixel Density and Viewing Distance Are the Key Numbers

To qualify as a “Retina” display, the screen must have no discernable individual pixels at normal viewing distances. So, there are two numbers involved here. 

The first is PPI or Pixels Per Inch. This is a measure of pixel density. The more pixels you can squeeze into every inch of screen, the more closely packed together they are and the less visible each pixel is. 

The second number is the typical viewing distance. To be a Retina display, individual pixels need to be invisible to the naked eye at typical viewing distance. For smartphone or tablet devices, that combination of numbers seems to be about 300PPI at 10 to 12 inches from your face.

As you’ve probably already realized, there’s a third number that has to be part of the retina equation: display size. 

While you might hold a tablet or phone at arm’s length, a laptop or desktop monitor is generally further away than that. Partly because of the device form factor, but mainly because those displays are too large to view comfortably at 10 inches from your face. When we get to televisions, the pixel density could be much lower than 300PPI, but still count as “retina” because you typically view them from 6 feet or more away. 

If you want to know whether a given display on a non-Apple device would qualify for the Retina branding, you can use an online calculator to get an accurate idea.

Retina Displays Require Software Changes

Even a Retina display can’t add detail into an image that isn’t there to begin with. If the image on screen has a lower resolution than the display itself, then the real physical pixels are essentially grouped together into larger virtual pixels to display the image. It’s effectively a form of digital zoom and can look pixelated depending on how large the disparity is.

While there’s not much you can do about low resolution images on websites and the like, the real problem comes from system elements such as text and icons. If they have to be upscaled, they end up looking very chunky. A Retina iPhone, for example, has four times the pixel density of its non-Retina forebears. 

This means that iOS needs to display assets at four times the detail level to really take advantage of the high-resolution display. That takes additional computing power and memory. The good news is that Apple Silicon is incredibly power efficient and has plenty of horsepower, so it hasn’t been much of a problem. 

App developers have to be mindful of Retina resolutions and how their apps look. Video games in particular can’t hope to render images at the native Retina resolution and remain playable. So developers have to use upscaling tricks to prevent the final image from looking blocky or blurry.

Is Retina The Way to Go?

Side-by-side, Retina displays are clearly superior to ones with lower pixel density. However, high pixel density devices have plenty of downsides. For one thing, they are much more expensive! Devices with such high resolutions can have shorter battery lives and there’s the aforementioned performance hit. 

Apple has done a great job of balancing Retina resolutions with all of these other factors, but don’t think Apple’s the only one to achieve these resolutions. Many other flagship (and now mid-range) devices have pixel densities close to or above 300PPI. Sometimes without the equivalent of Apple’s careful balancing act.

For example, some Samsung Galaxy flagship phones offer users the option of running the actual image at a lower resolution than the screen is capable of. Only their latest models can display full-resolution images at high refresh rates while still achieving adequate battery life. Older phones have only been able to offer two of these options at the same time.

Retina display tablets in particular are fantastic for reading high-resolution graphic novels and comic books and, of course, for working with high-quality photos. On phones, their main advantage is simply being extremely pleasing to the eye. Images appear painted into the glass rather than a slightly fuzzy digital projection. 

Eventually, retina-grade pixel densities will become the norm across all devices and all brands. But if you want a taste of that pixel-perfect future today a Retina display is a great choice.

Related posts

• Microsoft Wireless Display Adapter gebruiken

• AMOLED versus OLED versus LCD-scherm uitgelegd

• Problemen met Microsoft Wireless Display Adapter op Windows 10 oplossen

• Continuum gebruiken op Windows 10 Mobile zonder het Microsoft Display Dock

• Projecteren naar een ander beeldscherm vanuit Windows 8.1 met behulp van de Microsoft Wireless Display Adapter

• Top 10 Windows 10 Mini-pc's om te kopen

• Hoe u veilig en veilig oude computers kunt weggooien

• Wat zijn Ultrabooks - De wedergeboorte van notebooks

• 10 beste fotoscanners voor Windows-computers

• Systeemvereisten voor Office 365 en Office 2019

• Chipsets en moederborden die het besturingssysteem Windows 11 ondersteunen

• Monitor hardware- en systeeminformatie met HWiNFO

• Lijst met 5 beste printers voor thuisgebruik

• Microsoft Surface Earbuds versus Apple AirPods: wat is beter?

• Lijst met computerpiepcodes en hun betekenis

• Processorfrequenties komen niet overeen in Windows 10

• Beste PC-behuizingen van gehard glas om uw Windows-computer te beschermen

• Beste oplaadbare draadloze muis die je in 2019 kunt kopen

• Tabblad Hardware toevoegen of verwijderen in Schijfeigenschappen in Windows 10

• Windows 11/10 pc wordt ingeschakeld, maar geen scherm of pieptonen