Vsync is een optie die je in de meeste pc-videogames ziet en soms zelfs in andere toepassingen. Maar wat is Vsync ? Wat doet het? Moet je het aan of uit zetten? 

Het antwoord hierop is ingewikkeld, maar als je eenmaal het doel van Vsync begrijpt , weet je wanneer je het moet in- of uitschakelen.

Wat is Vsync?

Het eerste dat u moet weten, is dat uw monitor elke seconde een bepaald aantal discrete afbeeldingen kan weergeven. Dit staat bekend als de verversingssnelheid^{(refresh rate)} , dat is hoe vaak de monitor het beeld op het scherm volledig kan vernieuwen met iets nieuws.

Als u het nog niet weet, wordt de illusie van bewegende beelden op een scherm gecreëerd door snel een reeks stilstaande beelden weer te geven. Elke afbeelding toont het onderwerp in een ander deel van de tijd. De meeste films die je in de bioscoop bekijkt, worden gefilmd met 24 frames per seconde. U ziet dus binnen elke seconde 24 tijdssegmenten. 

Er is ook veel inhoud opgenomen met 30 en 60 frames per seconde. Beelden van actiecamera^{(Action camera)} 's worden bijvoorbeeld meestal opgenomen met 60 frames per seconde.

Hoe meer unieke frames er in één seconde kunnen worden weergegeven, hoe vloeiender en scherper de beweging verschijnt. Je hersenen voegen de frames samen en zien het als een bewegend beeld.

In een computersysteem bereidt de GPU (grafische verwerkingseenheid) frames voor om naar het beeldscherm te worden verzonden. Als het scherm echter niet klaar is voor een nieuw frame omdat het nog bezig is met het tekenen van het vorige, kan dit een situatie veroorzaken waarin delen van verschillende frames tegelijkertijd worden weergegeven. Vsync is bedoeld om deze situatie te voorkomen, door de frames van de GPU te synchroniseren met de verversingssnelheid van de monitor.

Typische vernieuwingssnelheden

De meest voorkomende verversingssnelheid van het beeldscherm is 60 Hz. Dat wil zeggen, 60 verversingen per seconde. De meeste computermonitoren en televisies bieden in ieder geval zoveel. 

U kunt ook computermonitoren kopen met verschillende verversingsfrequenties^{(refresh rates)} , waaronder; 75 Hz, 120 Hz, 144 Hz, 240 Hz en 300 Hz. Er kunnen ook andere vreemde getallen zijn, maar deze zijn typisch, waarbij hogere verversingsfrequenties zeldzamer zijn buiten gespecialiseerde spelsystemen. 

Televisies zijn bijna allemaal 60 Hz-eenheden, met 120 Hz - sets die nu de reguliere markt betreden, samen met de nieuwste generatie gameconsoles die die verversingssnelheid ondersteunen.

Framesnelheden^(Frame) afstemmen op^(Rate) vernieuwingsfrequentie _^(Rates)

De verversingssnelheid van het scherm hoeft niet exact overeen te komen met de framesnelheid van de inhoud. Als u bijvoorbeeld video met 30 frames per seconde afspeelt op een 60 Hz-scherm, hoeft u slechts twee identieke frames op 60 Hz weer te geven, in totaal 30 unieke frames. 

24 fps beeldmateriaal vormt een uitdaging, aangezien 24 niet netjes in 60 wordt verdeeld. Er zijn verschillende manieren om dit op te lossen. Sommige schermen gebruiken een vorm van videoconversie die bekend staat als een "pulldown" en die de mismatch compenseert ten koste van het uitvoeren van de inhoud met een iets andere snelheid dan bedoeld. 

Veel moderne beeldschermen kunnen ook overschakelen naar verschillende verversingsfrequenties. Dus een tv kan overschakelen naar 48 Hz of zelfs 24 Hz om perfecte synchronisatie te krijgen met 24 fps-beelden. 120Hz- tv's hoeven dit niet te doen, aangezien 24 gelijkmatig wordt verdeeld in 120.

Wanneer Vsync gebruiken?

Bij videogames worden frames niet zo geordend geproduceerd als bij film of video. Zonder enige beperking proberen de CPU , GPU en game-engine zoveel mogelijk frames te produceren. Aangezien de werkbelasting die de game-engine op deze componenten legt, kan variëren, kan de framesnelheid echter fluctueren.

Zoals hierboven vermeld, wanneer de GPU frames verzendt die niet synchroon lopen met de verversingssnelheid van de monitor, krijg je die verklikkerige screen-tearing - look waarbij verschillende delen van de afbeelding niet op één lijn liggen.

Wanneer u Vsync activeert , verzendt uw GPU alleen een frame dat moet worden weergegeven wanneer de monitor klaar is om een ​​nieuw frame te tekenen, waardoor ook de snelheid waarmee frames worden weergegeven effectief wordt beperkt. Maar dit kan in feite nog een ander probleem veroorzaken dat het gevolg is van hoe frames worden "gebufferd". Vervolgens bespreken we twee veelvoorkomende soorten framebuffering.

Dubbel- versus drievoudig gebufferde Vsync^{(Versus Triple- Buffered Vsync)}

Een "buffer" is een geheugengebied dat is aangewezen als een wachtgebied dat moet worden gelezen wanneer een ander apparaat of proces er klaar voor is. Wanneer uw GPU een frame rendert, wordt het naar een buffer geschreven. Vervolgens leest het scherm het frame uit die buffer om het te tekenen. 

Zogenaamde "dubbele buffering" is tegenwoordig de norm. Er zijn twee buffers, die om de beurt fungeren als de "voor" en "achter" buffer. Het scherm trekt het frame uit de voorbuffer, terwijl de GPU naar de achterbuffer schrijft. Vervolgens wisselen de twee buffers van rol en herhaalt het proces zich.

Zonder Vsync kunnen de twee buffers op elk moment worden verwisseld. Het is dus mogelijk dat het scherm een ​​deel van elke buffer in het frame trekt, wat resulteert in scheuren. Als je Vsync inschakelt, verdwijnt die tearing wel. Als de GPU er echter niet in slaagt om binnen 1/60e van een seconde naar de back-buffer te schrijven, wordt dat frame overgeslagen. Dit resulteert in een effectieve 30 frames per seconde. 

Tenzij uw computer consequent 60 frames per seconde kan weergeven, kunt u een vergrendelde 30 fps of wild schommelende framerates tussen 30 en 60 ervaren.

Triple-buffering voegt een tweede back-buffer toe, wat betekent dat er altijd een frame klaar is om naar de frontbuffer te worden gewisseld, waardoor het mogelijk is om oneven getallen zoals 45 of 59 frames per seconde op een 60 Hz-scherm te hebben. Als je de optie krijgt, is triple-buffering altijd een goede optie.

Verbeterde Vsync-typen

Makers van grafische kaarten blijven worstelen met screen tearing en andere artefacten veroorzaakt door screen tearing. Elke grote fabrikant heeft geavanceerde versies van Vsync bedacht^(Vsync) die alle voordelen proberen te bieden zonder de nadelen.

Nvidia heeft AdaptiveSync en FastSync , elk met hun eigen intelligente benadering van Vsync . De eerste schakelt Vsync alleen in als de framesnelheid van een game gelijk is aan of hoger is dan de verversingssnelheid. Als het daaronder daalt, wordt Vsync uitgeschakeld, waardoor bufferlatentie wordt geëlimineerd. De laatste oplossing is beter omdat het drievoudige buffering mogelijk maakt en de hoogste framesnelheid biedt zonder te scheuren.

AMD heeft Enhanced Sync , vergelijkbaar met AdaptiveSync .

Vsync versus variabele verversingssnelheid

Er is een krachtig alternatief voor Vsync , de variabele verversingssnelheid. De technologie van Nvidia staat bekend als G-Sync en AMD heeft FreeSync ontwikkeld , maar heeft het gratis en open gemaakt voor gebruik door iedereen.

Beide technologieën laten de monitor en GPU met elkaar praten op zo'n manier dat frames met bijna onberispelijke precisie worden gesynchroniseerd. Met andere woorden, alle nadelen van Vsync komen hier aan bod. 

Het belangrijkste voorbehoud is dat de monitor zelf de technologie moet ondersteunen. Het is zeldzaam om monitoren te vinden die beide standaarden ondersteunen, maar Nvidia heeft onlangs toegegeven en FreeSync- ondersteuning voor bepaalde monitoren toegevoegd. U kunt ook proberen FreeSync te activeren op monitoren die niet op de witte lijst van Nvidia staan, maar in sommige gevallen zijn de resultaten misschien niet geweldig.

Laten we dus samenvatten wat u moet weten over het gebruik van Vsync :

• Als je game geen framesnelheid kan volhouden die gelijk is aan of hoger is dan de verversingssnelheid van je monitor, schakel dan drievoudige buffering in of verlaag de verversingssnelheid.
• Als uw GPU een meer geavanceerde versie van Vsync biedt, is het het proberen waard.
• G-Sync en FreeSync zijn wenselijke alternatieven voor Vsync als je er toegang toe hebt.
• Als je een minimale invoervertraging wilt voor competitief gamen, schakel dan Vsync uit en leef met het scherm dat scheurt, als variabele verversing niet beschikbaar is.

Dat zijn de basisprincipes van wat Vsync is. Ga er nu op uit en beleef plezier met een game-ervaring zonder tranen.

What Is Vsync and Should You Use It?

Vsync is an option that you’ll see in most PC video games and sometimes even in other applications. But what is Vsync? What does it do? Should you switch it on or off? 

The answer to this is complicated, but once you understand the purpose of Vsync you’ll know when to switch it on or leave it off.

What Is Vsync?

The first thing you need to know is that your monitor can show a certain number of discrete images every second. This is known as the refresh rate, which is how many times the monitor can completely refresh the image on-screen with something new.

If you don’t already know, the illusion of moving pictures on a screen is created by rapidly displaying a sequence of still images. Each image shows the subject in a different slice of time. Most movies you watch in the cinema are filmed at 24 frames per second. So you see 24 slices of time shown within each second. 

There’s also plenty of content recorded at 30 and 60 frames per second. Action camera footage, for example, is typically recorded at 60 frames per second.

The more unique frames that can be shown in one second, the smoother and sharper motion appears. Your brain merges the frames together and perceives it as a moving picture.

In a computer system, the GPU (graphics processing unit) prepares frames to be sent to the display. However, if the display isn’t ready for a new frame because it’s still working on drawing the previous one, it can cause a situation where parts of different frames are displayed at the same time. Vsync is meant to prevent this situation, by syncing the frames from the GPU to the refresh rate of the monitor.

Typical Refresh Rates

The most common display refresh rate out there is 60Hz. That is, 60 refreshes per second. Most computer monitors and televisions offer at least this much. 

You can also buy computer monitors in a variety of refresh rates, which include; 75Hz, 120 Hz, 144 Hz, 240 Hz and 300 Hz. There may be other oddball numbers as well, but these are typical, with higher refresh rates being rarer outside specialized gaming systems. 

Televisions are almost all 60 Hz units, with 120 Hz sets now entering the mainstream market along with the latest generation of gaming consoles that support that refresh rate.

Matching Frame Rates to Refresh Rate

The refresh rate of the screen doesn’t have to match the frame rate of the content exactly. For example, if you’re playing 30 frames per second video on a 60Hz display, then you just need to display two identical frames at 60Hz, totaling 30 unique frames. 

24fps footage poses a challenge, since 24 does not divide neatly into 60. There are different ways to solve this. Some screens use a form of video conversion known as a “pulldown” that compensates for the mismatch at the cost of running the content at a slightly different speed than intended. 

Many modern displays can also switch to different refresh rates. So a TV might switch to 48 Hz or even 24 Hz to get perfect synchronization with 24fps footage. 120Hz TVs don’t have to do this, since 24 divides evenly into 120.

When to Use Vsync

With video games, frames aren’t produced in such an ordered fashion as with film or video. Left without any limiters, the CPU, GPU, and game engine try to produce as many frames as possible. However, since the workload that the game engine puts on these components can vary, the frame rate may fluctuate.

As mentioned above, when the GPU is sending frames that are not in sync with the monitor’s refresh rate, you’ll get that tell-tale screen tearing look where different parts of the image don’t line up.

When you activate Vsync, your GPU only sends out a frame to be displayed when the monitor is ready to draw a new frame, also effectively limiting the rate at which frames are rendered. But this can actually cause yet another issue that results from how frames are “buffered”. Next, we’ll discuss two common types of frame buffering.

Double- Versus Triple- Buffered Vsync

A “buffer” is a region of memory that’s designated as a waiting area to be read when some other device or process is ready for it. When your GPU renders a frame, it’s written to a buffer. Then the screen reads the frame from that buffer to draw it. 

So-called “double buffering” is the norm today. There are two buffers, taking turns to act as the “front” and back” buffer. The display draws the frame from the front buffer, while the GPU writes to the back buffer. Then the two buffers switch roles and the process repeats.

Without Vsync, the two buffers can be swapped at any time. So it’s possible that the screen will draw part of each buffer in the frame, which results in tearing. When you switch Vsync on, that tearing does go away. However, if the GPU doesn’t manage to finish writing to the back buffer in 1/60th of a second, that frame is skipped. This results in an effective 30 frames per second. 

Unless your computer can consistently render 60 frames per second, you’re liable to experience either a locked 30fps or wildly swinging framerates snapping between 30 and 60.

Triple-buffering adds a second back buffer, which means that there’s always a frame ready to be swapped to the front buffer, making it possible to have odd numbers such as 45 or 59 frames per second on a 60 Hz screen. If you’re given the option, triple-buffering is always a good option.

Enhanced Vsync Types

Graphics card makers continue to grapple with screen tearing and other artifacts caused by screen tearing. Each major manufacturer has come up with advanced versions of Vsync that try to offer all the benefits without the drawbacks.

Nvidia has AdaptiveSync and FastSync, each with their own intelligent approach to Vsync. The former only switches on Vsync if a game’s frame rate is equal or higher than the refresh rate. Should it drop below that, Vsync is disabled, eliminating buffer latency. The latter solution is better as it enables triple buffering and provides the highest frame rate without tearing.

AMD has Enhanced Sync, which is like AdaptiveSync.

Vsync Versus Variable Refresh Rate

There’s a powerful alternative to Vsync known as variable refresh rate. Nvidia’s technology is known as G-Sync and AMD has developed FreeSync, but have made it free and open for anyone to use.

Both technologies let the monitor and GPU talk to each other in such a way that frames are synced with near flawless precision. In other words, all drawbacks of Vsync are addressed here. 

The main caveat is that the monitor itself has to support the technology. It’s rare to find monitors that support both standards, but Nvidia has recently relented and added FreeSync support for certain monitors. You can also attempt activating FreeSync on monitors not whitelisted by Nvidia, but the results may not be great in some cases.

So let’s summarize what you need to know about using Vsync:

• If your game cannot sustain a frame rate equal to or above your monitor’s refresh rate, enable triple buffering or lower the refresh rate.
• If your GPU offers a more advanced version of Vsync, it’s worth trying out.
• G-Sync and FreeSync are desirable alternatives to Vsync if you have access to them.
• If you want the minimum of input lag for competitive gaming, switch off Vsync and live with the screen tearing, if variable refresh is unavailable.

Those are the basics of what Vsync is. Now get out there and have some fun with a tear-free gaming experience.

Related posts

• SD-kaart kan niet worden gelezen? Hier is hoe het te repareren

• 6 oplossingen wanneer de Spotify-app niet reageert of niet kan worden geopend

• Hoe de "Krasschijven zijn vol" -fout in Photoshop te repareren

• Wat te doen als u geen toegang meer heeft tot uw Google-account

• 9 oplossingen wanneer Xbox Party Chat niet werkt

• Waarom Wsappx een hoog CPU-gebruik veroorzaakt en hoe dit te verhelpen?

• Chrome-downloadsnelheid traag? 13 manieren om te repareren

• Heeft u een firewall van derden nodig op Mac en Windows?

• Moet je een SSD defragmenteren?

• Hoe de fout "Server IP-adres kan niet worden gevonden" in Google Chrome te repareren

• Wat te doen als je je Snapchat-wachtwoord of e-mail bent vergeten?

• Fix "Setup bereidt uw computer voor op het eerste gebruik" bij elke herstart

• Hoe te repareren "Windows Resource Protection kon de gevraagde bewerking niet uitvoeren" Fout

• Ultieme gids voor het oplossen van problemen met Windows 7/8/10 HomeGroup-verbindingsproblemen

• Afdruktaak wordt niet verwijderd in Windows? 8+ manieren om te repareren

• Wat te doen als u denkt dat uw computer of server is geïnfecteerd met malware?

• Wat is een 503-service die niet beschikbaar is (en hoe dit te verhelpen)

• Grafisch stuurprogramma met Microsoft Basic Display Adapter? Hoe repareer je het

• 9 oplossingen wanneer Microsoft Edge blijft crashen

• Hoe een Err_Cache_Miss-fout in Google Chrome op te lossen