Wat doet de wearables-industrie met de gegevens van uw gadgets?

In dit artikel gaan we het hebben over draagbare apparaten en privacy. Naar mijn mening is dit een zwaar ondervertegenwoordigd onderwerp, met een exponentieel groeiend belang in het huidige technologielandschap. Bijna elke week worden er nieuwe(New) apparaten gelanceerd op Kickstarter en IndieGoGo en als klap op de vuurpijl kondigden Apple en Intel in september 2014 allebei hun eerste belangrijke stappen in de wearables-markt aan. Voordat u een draagbaar apparaat gaat gebruiken, is dit waar u uzelf aan blootstelt op het gebied van gegevensprivacy.

Het perspectief van een gewoon persoon

Als onderdeel van mijn nieuwste projecten waarbij ik wearables gebruik, praat ik met Amerikaanse consumenten over hun bewustzijn en zorgen over de nieuwste gadgets. Bijna elke keer hoor ik dat ze zich zorgen maken over het gebruik van de gegevens van hun wearables. Laat me je een paar citaten geven:

  • Alex: "Tegenwoordig geef je persoonlijke informatie op voor elke nieuwe gedownloade app."
  • Jacob: "Ik wist niet dat de apparaatmakers eigenaar zijn van mijn gegevens. Dat voelt als een inbreuk op de privacy."
  • Gregory: "Ik ben terughoudend om mijn persoonlijke informatie te delen met iemand die mij niet kent."
  • Michael: "Het stoort me dat mijn gezondheidsinformatie niet volledig door mij wordt gecontroleerd."

Dus waarom maken deze mensen zich zorgen? Om te beginnen zijn enthousiaste technologiegebruikers bekend met de uitdrukking: "Als u niet voor iets betaalt, bent u niet de klant; u bent het product dat wordt verkocht". Het werd aanvankelijk hier(here) bedacht, maar vandaag worden we geconfronteerd met een heel nieuw model. We betalen niet alleen voor deze apparaten, maar de gegevens die eruit worden gehaald, worden geanonimiseerd, geaggregeerd en verkocht aan derden die er inzichten uit willen en kunnen halen. In sommige contexten worden de gegevens gebruikt om bedrijfswelzijnsprogramma's aan te sturen in grote bedrijven zoals British Petroleum. Voor mij is dit helemaal niet verwonderlijk. Ik kies er bewust voor om mijn gegevens te delen met de maker van het apparaat voor enkele voordelen zoals slaapanalyse of rapportagemogelijkheden op langere termijn met mijn gegevens. Maar ik ben een krachtige gebruiker, die erg van de gekwantificeerde zelfbeweging houdt en een groot deel van het voordeel kan halen uit het verkrijgen van de metingen. De belangrijkste vraag hier is echter, is het de moeite waard voor de gemiddelde persoon?

Wat is een privacybeleid?

"Een privacybeleid is een verklaring of een juridisch document (privacywet) dat enkele of alle manieren onthult waarop een partij de gegevens van een klant of klant verzamelt, gebruikt, openbaar maakt en beheert." (bron: Wikipedia ). Ik draag momenteel 7 fitnesstrackers, elk met een eigen privacybeleid:

Waarom doe ik dat? Nou ja(Well) , voor meerdere doeleinden. Een daarvan is om te kunnen experimenteren met gegevensverschillen tussen hen (ja, doe niet verrast - meestal zullen ze niet dezelfde resultaten geven). Een andere is om beter te begrijpen wat de voor- en nadelen zijn voor elk van hen, op mezelf. Ik heb het privacybeleid voor al deze apparaten bekeken. Laten we eens kijken wat ik ontdekte:

De gemeenschappelijke thema's die ik heb gevonden

De gemeenschappelijke thema's van al het privacybeleid zijn ergens in de volgende richting: Uw gegevens zijn eigendom van hen(Your data is owned by them) . Verrassend genoeg heeft alleen BodyMedia het lef om dit vooraf te zeggen (uiteraard ergens in het legalese begraven): "Alle verzamelde gegevens inclusief, maar niet beperkt tot, voedsellogboeken, gewicht, lichaamsvetpercentage, sensor- gegevens, tijdregistraties en fysiologische gegevens (gezamenlijk de "Gegevens"), zijn en blijven het enige en exclusieve eigendom van BodyMedia" . Alle apparaten synchroniseren hun gegevens echter eerst met de diensten van de maker en vervolgens met uw mobiele telefoontoepassing. Dit zorgt voor twee dingen:

  1. Ze zien de gegevens voordat iemand anders dat doet.
  2. U kunt de gegevens niet rechtstreeks van het apparaat ophalen zonder er doorheen te gaan.

Eigenlijk klopt het 2e punt niet helemaal. Er zijn verschillende pogingen gedaan om de gegevens van deze apparaten te bevrijden en er rechtstreeks toegang toe te krijgen, zoals libfitbit . Ze zijn echter niet gemakkelijk te gebruiken als niet-programmeur, en voor mensen die uiterst voorzichtig zijn met hun privacy, maakt dit de apparaten een no-no. If forced by a warrant or by business interests (M&A / bankruptcy / trade secrets protection), they will share your data with third parties.Dit betekent dat ze in feite niet zo hard zullen vechten als ze een gerechtelijk bevel van de FISA krijgen om uw gegevens in te leveren, en u krijgt deze waarschuwing vooraf. Ik denk dat dit eerlijk is, want laten we eerlijk zijn, als bedrijf kun je niet veel doen om het regeringsbeleid te bestrijden, zelfs als je het niet eens bent met sommige ervan.Zij zullen geaggregeerde, geanonimiseerde gegevens delen met derden voor marktonderzoek en onderzoeksdoeleinden. (They will share aggregated, anonymized data with third parties for market research and research purposes.)Merk op dat 5 van de 7 zelfs het woord "verkopen" gebruiken in zinnen die betrekking hebben op het delen van gegevens. Dat komt in 2 smaken: ofwel "we verkopen geen persoonlijk identificeerbare gegevens die van u zijn verzameld" of " ACME Inc. kan geanonimiseerde gegevens verkopen aan derden". Hoe ter wereld kunnen deze gegevens nuttig zijn voor marketeers? Lees(Read) hieronder in het speciale gedeelte om erachter te komen. Vervolgens zal ik enkele details uitlichten over het privacybeleid van elke leverancier die mij interessant leken.

Het privacybeleid(Privacy) dat wordt gebruikt door Jawbone UP & Nike & Misfit

Jawbone UP , Nike Fuelband en Misfit Shine vielen het meest tegen. Ze hebben een algemeen privacybeleid waarin geen specifieke gegevens over wearables worden genoemd. Ze hebben alle cookie-tracking en "webbakens" (trackingpixels) taal, maar niets gerelateerd aan de gegevens zelf. Ik heb contact opgenomen met alle drie de bedrijven op Twitter en zal dit artikel bijwerken als ik iets van waarde ontvang. Merk op dat zelfs als ik er niet in geslaagd ben om het juiste privacybeleid te vinden(Privacy Policy)op hun website is het nog steeds zorgelijk dat een computerprogrammeur met 8 jaar ervaring dat niet in een redelijke tijd kan doen. Wat nog interessanter is, is dat alle drie de bedrijven geautomatiseerde manieren hebben voor ontwikkelaars om uw gegevens binnen te halen, uiteraard met uw goedkeuring. In programmeurstaal noemen we dit een API ( Application Programming Interface ). Er zijn dus mensen die apps ontwikkelen bovenop mijn gegevens, maar ik kan niet gemakkelijk vinden hoe mijn gegevens worden opgeslagen en verwerkt, althans niet door de maker van het apparaat. Au.

Pebble - Een positief voorbeeld

Ik vind het privacybeleid van Pebble het beste. (Pebble)Het bevat een eenvoudige samenvatting bovenaan, bedoeld om u een snel overzicht te geven van de juridische taal die zal volgen. Toen ik het las, zag ik echter geen verwijzing naar biometrische gegevens die door de Pebble werden verzameld . Ja, Pebble heeft een versnellingsmeter(Pebble has an accelerometer) en er zijn een heleboel applicaties die deze gebruiken voor fitness- en slaapregistratie in hun winkel. Maar de officiële applicatie heeft alleen productiviteitsfuncties zoals meldingen. Dit plaatst hen in de goede positie om de verantwoordelijkheid voor de biometrische gegevens te delegeren aan de externe applicatieontwikkelaars en hun eigen privacybeleid.

BodyMedia en hun privacybeleid

Wat ik leuk vind aan BodyMedia is dat ze openhartig zijn met hun gebruikers: "Het systeem gebruikt een armband-activiteitsmonitor die "armbandgegevens" registreert. U kunt zich op elk moment en voor elke periode afmelden voor het opnemen van armbandgegevens. , door de armband niet te dragen." Dus ofwel vind je een goed genoeg voordeel in het gebruik van ons apparaat, zodat je bereid bent om je gegevens met ons te delen, of je doet het niet en we willen elkaars tijd niet echt verspillen. Dit is ook terug te zien in hun prijsstrategie, aangezien zij de enigen op de markt zijn die u ($ 7 per maand, na de eerste 6 maanden gratis) vragen om uw gegevens in hun dashboard te zien. Ik ontdekte dat veel mensen (zelfs uit de VS) het hier niet mee eens waren, ook al is het maar een heel klein prijsje. Volgens mij,BodyMedia is gewichtsverlies en gewichtsbehoud. En zo zetten ze zichzelf op de voorpagina. Voor mij is dat waardevol genoeg om mijn gegevens met hen te delen. Het heeft een grote impact op mijn dagelijkse leven. Zij zijn ook de enige die vermelden dat er situaties kunnen zijn waarin u ermee instemt uw gegevens met een derde partij te delen, bijvoorbeeld als u het apparaat gratis ontvangt. Dit gebeurt in het echte leven, in sommige bedrijven die zakelijke wellnessprogramma's met deze apparaten uitvoeren.

Basis en hun privacybeleid

Ik vind het interessant dat Basis blijft volhouden dat ze je biometrische gegevens niet correleren met wie je bent, waar je het over hebt of waar je bent. Persoonlijk vind ik het veel enger voor iemand om mijn slaappatroon te kennen dan om te weten waar ik ben. Bovendien(Besides) weten de gsm-masten, het gsm-bedrijf en dus de overheid al waar ik ben. Ik heb daar dus geen enkel probleem mee. Waargebeurd(True) verhaal met Basis : toen ik mijn Amerikaanse visum kreeg en net de ambassade in Boekarest binnenging(Bucharest) voor het interview, zeiden de bewakers me duidelijk dat ik mijn bezittingen en elektronische apparaten bij de ingang moest achterlaten. Ik was benieuwd of ze me door zouden laten met het B1-horloge, maar toen vroegen ze: "Is dat ding?"Bluetooth ingeschakeld?". Ik grijnsde en haalde het eruit.

Fitbit Flex en hun privacybeleid

Fitbit is de kampioen wat betreft het aantal verkochte eenheden en ik heb behoorlijk wat aandacht besteed aan hun privacybeleid. Wat opvalt aan hun privacybeleid, is de opsomming van de interacties met hen en welke gegevens in elk geval worden geregistreerd: wanneer u zich aanmeldt, wanneer u uw gegevens synchroniseert, enz. Ik zou zeggen dat dat ook te wijten is aan hun uitgebreide penetratie in de zakelijke wereld en de noodzaak om transparanter te zijn met hun gegevensbeleid bij het maken van zulke grote deals.

Hoe zit het met apps van derden?

Wat is er met hen? Je hebt niet echt controle over wat ze met je gegevens doen, aangezien de meeste ontwikkelingswinkels achter hen een eenmansshow zijn (of nou ja, een team van meerdere personen dat in hun pyjama werkt :D). Ja, zij zijn verantwoordelijk voor de bescherming van uw gegevens, maar waarschijnlijk zal dat niet de eerste prioriteit op hun lijst zijn. Dat is zowel een goede zaak als een slechte zaak. Het is goed omdat ze zich richten op het nuttig maken van die gegevens voor u. Weet je, de wearables-industrie heeft een enorm retentieprobleem. Volgens een rapport van Endeavour Partners(Endeavour Partners report) uit januari 2014(January 2014) ("Inside Wearables: How the Science of Human Behaviour Changes Offers(Human Behavior Change Offers) the Secret to Long-Term Engagementdie allemaal ingebouwde meldingen hebben). Naar mijn mening zijn dit slechts strategieën om ze nog iets langer op je lichaam te houden, totdat ze erachter komenwat u echt met uw biometrische gegevens kunt doen(what to really do with your biometrics data) . Maar iedereen negeert apps van derden bijna volledig in dit spel. Ze zijn essentieel voor de langetermijnretentie die de apparaatfabrikanten van ons willen. Ze zijn essentieel om inzichten in de data te vinden die goed genoeg zijn om ons voordeel mee te doen. Weet je, de fabrikanten van apparaten hebben een beperkte bandbreedte en de recente golf van overnames heeft aangetoond dat het niet duurzaam is om alles te doen. Toch zijn wij als consumenten erg sceptisch over het delen van onze gegevens met hen. Ik denk dat het delen van je gegevens op dit moment net hetzelfde is als het delen van je bedrijfsidee: sommige mensen zullen bang zijn om het te delen, maar ze realiseren zich niet dat de meeste andere mensen niet eens geïnteresseerd zijn (of geen tijd hebben) om er eerst naar te kijken.

Hoe kunnen marketeers geaggregeerde wearables-gegevens(Wearables Data) gebruiken ?

Hierboven(Above) vermeldden we dat de meeste privacybeleidsregels vermelden dat geaggregeerde gegevens in geaggregeerde vorm aan marketeers worden verkocht. Vraag je je nog steeds af hoe de gegevens nuttig kunnen zijn voor marketeers? Jawbone begon ons daar de eerste hints over te geven in zijn serie rapporten over slaap(series of reports on sleep) . Een paar voor de hand liggende use-cases die ik kan bedenken zijn:

  • Gebruik de gegevens om te weten welke demografische groepen slaappillen (of aanverwante producten) meer nodig hebben. Maak vervolgens campagnes voor hen.
  • Gebruik de gegevens om te bepalen wanneer het voor producenten van inhoud effectiever is om een ​​relevant stuk inhoud aan hen te leveren. Ik denk dat eigenaren van tv-programma's nooit wisten of ik echt naar hun show aan het kijken was of gewoon in slaap viel. Nu zullen ze het nog steeds niet weten, maar vanuit statistisch oogpunt zullen ze in ieder geval een redelijk goed idee krijgen.
  • Ontdek(Find) welke demografische groepen actiever zijn en laat ze meer advertenties zien met betrekking tot sportproducten (bijvoorbeeld eiwitshakes).

Deze use-cases hebben echter duidelijk een constante stroom van gegevens nodig in de systemen van de apparaatmakers. En gegevens met hiaten en inconsistenties zijn erg moeilijk te verwerken, geloof me. Maar zonder een goed privacybeleid dat de eindgebruikers zou overtuigen om meer op de apparaatmakers te vertrouwen en een sterke steun voor de app-ontwikkelaars van derden van beide kanten, zie ik dit niet van de grond komen. En het trieste is dat wearables een enorme impact op je leven kunnen hebben.

conclusies

Ten eerste(First) denk ik dat de situatie van de wearables-gegevens op dit moment behoorlijk verward is. Ik zie bezorgdheid op alle niveaus, beginnend bij de daadwerkelijke consumenten die ik heb geïnterviewd en eindigend bij grote bedrijven. Het zal echter even duren voordat dit is opgelost, en dit is waarschijnlijk de reden voor Apple 's Healthapplicatie en onderliggende door de overheid goedgekeurde gegevensopslag. Soortgelijke initiatieven zien we ook van andere spelers. Ik denk dat de meeste apparaatfabrikanten momenteel worstelen met dringendere problemen en daar is voldoende bewijs voor. Gebrek aan betrokkenheid op langere termijn verhindert hen om de gegevens die ze verzamelen op de juiste manier te gelde te maken en dus een duurzaam bedrijfsmodel te hebben. Wat, dacht je dat de marge op de verkoop van het hardwareapparaat voldoende zou zijn om ze in het bedrijf te houden? Misschien, maar waarschijnlijk alleen voor de high-end zoals de MotoX of Apple Watch. Mijn laatste punt is dat veel consumenten ze kopen of willen gebruiken omdat ze ze in de buurt zien, gebruikt worden door vrienden of collega's, maar ze begrijpen het nut niet echt. Hoewel dit voldoende was om de acceptatie van smartphones te stimuleren, kwam dat omdat de smartphone ook een telefoon was. Maar deze apparaten hebben een ongekende functionaliteit, waarvan niemand zeker weet of het nuttig is. Als consumenten de voordelen niet zien, concentreren ze zich op privacy in plaats van op functionaliteit. Dat vind ik een heel slecht teken voor een product. We weten allemaal dat Gmail onze gegevens deelt met de overheid, maar de functionaliteit is zo goed dat de meesten van ons nog steeds een extra voordeel zien in het gebruik ervan.



About the author

Ik ben een hardware engineer met meer dan 10 jaar ervaring in het veld. Ik ben gespecialiseerd in USB-controllers en -kabels, evenals BIOS-upgrades en ACPI-ondersteuning. In mijn vrije tijd blog ik ook graag over verschillende onderwerpen op het gebied van technologie en engineering.



Related posts