Voor degenen die Excel regelmatig gebruiken, is het aantal ingebouwde formules en functies om gegevens samen te vatten en te manipuleren enorm. Excel wordt letterlijk door iedereen gebruikt: van studenten in een financiële klas tot hedgefondsmanagers op Wall Street . Het is extreem krachtig, maar tegelijkertijd heel eenvoudig.

Voor degenen die net met Excel zijn begonnen , is een van de eerste groepen functies die u moet leren de samenvattingsfuncties. Deze omvatten SOM^(SUM) ,  GEMIDDELDE^(AVERAGE) , MAX ,  MIN , MODUS^(MODE) , MEDIAAN^(MEDIAN) , COUNT , STDEV , LARGE , SMALL en AGGREGATE . Deze functies kunnen het best worden gebruikt voor numerieke gegevens.

In dit artikel laat ik je zien hoe je een formule maakt en de functie in een Excel - spreadsheet invoegt. Elke functie in Excel heeft argumenten^(arguments) , dit zijn de waarden die de functies nodig hebben om een ​​uitvoer te berekenen.

Formules en functies begrijpen

Als u bijvoorbeeld 2 en 2 bij elkaar moet optellen, is de functie SUM  en zijn de argumenten de getallen 2 en 2 . Normaal schrijven we dit als 2 + 2, maar in Excel zou je het schrijven als =SUM(2+2) . Hier kunt u de resultaten zien van deze eenvoudige optelling van twee letterlijke getallen.

Ook al is er niets mis met deze formule, het is echt niet nodig. Je zou gewoon =2+2 in Excel kunnen typen en dat zou ook werken. Als u in Excel een functie als SUM gebruikt, is het logischer om argumenten te gebruiken. Met de SOM-^(SUM) functie verwacht Excel ten minste twee argumenten, die verwijzingen naar cellen in de spreadsheet zouden zijn.

Hoe verwijzen we naar een cel in de Excel - formule? Nou, dat is vrij eenvoudig. Elke rij heeft een nummer en elke kolom heeft een letter. A1 is de eerste cel in het werkblad linksboven. B1 zou de cel rechts van A1 zijn. A2 is de cel direct onder A1. Makkelijk^(Easy) genoeg toch?

Laten we, voordat we onze nieuwe formule schrijven, wat gegevens in kolommen A en B toevoegen om mee te werken. Ga je gang en typ willekeurige getallen van A1 tot A10 en B1 tot B10 voor onze dataset. Ga nu naar D1 en typ =SUM(A1,B1) in . Je zou moeten zien dat het resultaat gewoon de waarde van A1 + B1 is .

Er zijn een aantal dingen waar u op moet letten bij het typen van een formule in Excel . Ten eerste zult u merken dat wanneer u het eerste openingshaakje typt ( na de functienaam, Excel automatisch vertelt welke argumenten die functie nodig heeft. In ons voorbeeld toont het number1 , number2 , etc. U scheidt argumenten met komma's. Dit een bepaalde functie kan een oneindig aantal waarden aannemen, aangezien de SOM-^(SUM) functie zo werkt.

Ten tweede kunt u de celverwijzing handmatig typen (A1) of u kunt op cel A1 klikken nadat u het haakje openen hebt getypt. Excel markeert de cel ook in dezelfde kleur als de celverwijzing, zodat u de bijbehorende waarden precies kunt zien. Dus we hebben één rij bij elkaar opgeteld, maar hoe kunnen we alle andere rijen optellen zonder de formule opnieuw te typen of te kopiëren en te plakken? Gelukkig maakt Excel dit gemakkelijk.

Beweeg je muiscursor naar de rechterbenedenhoek van cel D1 en je zult zien dat het verandert van een wit kruis in een zwart plusteken.

Klik nu en houd je muisknop ingedrukt. Sleep de cursor naar de laatste rij met de gegevens en laat aan het einde los.

Excel is slim genoeg om te weten dat de formule moet veranderen en de waarden in de andere rijen moet weerspiegelen in plaats van u alleen dezelfde A1 + B1 helemaal naar beneden te laten zien. In plaats daarvan ziet u A2+B2 , A3+B3 enzovoort.

Er is ook een andere manier om SUM te gebruiken die een ander concept achter argumenten in ^(SUM)Excel verklaart . Laten we zeggen dat we alle waarden van A1 tot A12^(A12) wilden samenvatten , hoe zouden we dat dan aanpakken? We zouden iets als =SUM(A1, A2, A3, etc) kunnen typen , maar dat kost veel tijd. Een betere manier is om een ​​Excel- bereik te gebruiken.

Om A1 tot A12 op te tellen, hoeven we alleen maar =SUM(A1:A12) te typen met een dubbele punt die de twee celverwijzingen scheidt in plaats van een komma. Je zou zelfs iets als =SUM(A1:B12) kunnen typen en het zal alle waarden in A1 t /m A12 en B1 t/m B12 optellen^(B12) .

Dit was een heel eenvoudig overzicht van het gebruik van functies en formules in Excel , maar het is voldoende om alle functies voor het optellen van gegevens te gaan gebruiken.

Samenvatting Functies

Met dezelfde set gegevens gaan we de rest van de samenvattingsfuncties gebruiken om te zien wat voor soort getallen we kunnen berekenen. Laten we beginnen met de functies COUNT en COUNTA .

Hier heb ik de COUNT- functie in D2 en de COUNTA- functie in E2 ingevoerd, met het A2:A12  -bereik als de gegevensset voor beide functies. Ik heb ook de waarde in A9 gewijzigd in de tekstreeks hallo^(hello) om het verschil te laten zien. COUNT telt alleen de cellen met getallen, terwijl COUNTA cellen telt die tekst en getallen bevatten. Beide functies tellen geen lege cellen mee. Als u lege cellen wilt tellen, gebruikt u de functie AANTAL BLANK^(COUNTBLANK) .

De volgende zijn de GEMIDDELDE^(AVERAGE) , MEDIAAN^(MEDIAN) en MODUS^(MODE) - functies. Het gemiddelde spreekt voor zich, de mediaan is het middelste getal in een reeks getallen en de modus is het meest voorkomende getal of de meest voorkomende getallen in een reeks getallen. In nieuwere versies van Excel heb je MODE.SNGL  en MODE.MULT omdat er meer dan één getal kan zijn dat het meest voorkomende getal is in een reeks getallen. Ik heb B2:B12 gebruikt voor het bereik in het onderstaande voorbeeld.

Verderop kunnen we de MIN^(MIN) , MAX en STDEV berekenen voor de reeks getallen B2: B12 . De STDEV- functie berekent hoe wijdverbreid de waarden zijn verspreid over de gemiddelde waarde. In nieuwere versies van Excel heb je STDEV.P en STDEV.S , die respectievelijk berekenen op basis van de gehele populatie of op basis van een steekproef.

Tot slot zijn er nog twee handige functies LARGE en SMALL . Ze hebben twee argumenten: het celbereik en de k-de grootste waarde die u wilt retourneren. Dus als je de op één na grootste waarde in de set wilt, gebruik je 2 voor het tweede argument, 3 voor het op twee na grootste getal, enz. SMALL werkt op dezelfde manier, maar geeft je het k-de kleinste getal.

Ten slotte is er een functie genaamd AGGREGATE , waarmee je een van de andere bovengenoemde functies kunt toepassen, maar waarmee je ook dingen kunt doen zoals verborgen rijen negeren, foutwaarden negeren, enz. Je zult het waarschijnlijk niet zo vaak hoeven te gebruiken , maar u kunt er hier meer over leren voor het^{(learn more about it)} geval u het nodig heeft.

Dit is dus een basisoverzicht van enkele van de meest voorkomende samenvattingsfuncties in Excel . Als je vragen hebt, plaats dan gerust een reactie. Genieten van!

Use Summary Functions to Summarize Data in Excel

For those who use Excel regularly, the number of built-in formulas and functions tо summarize and manipulate data is staggеring. Excel is literally used by everyоne: from students in a financial class to hedgе fund managers on Wall Street. It’s extremely powеrful, but at the same time very sіmple.

For those just getting started with Excel, one of the first group of functions you should learn are the summary functions. These include SUM, AVERAGE, MAX, MIN, MODE, MEDIAN, COUNT, STDEV, LARGE, SMALL and AGGREGATE. These functions are best used on numerical data.

In this article, I’ll show you how to create a formula and insert the function into an Excel spreadsheet. Each function in Excel takes arguments, which are the values the functions needs to calculate an output.

Understanding Formulas & Functions

For example, if you need to add 2 and 2 together, the function would be SUM and the arguments would be the numbers 2 and 2. We normally write this as 2 + 2, but in Excel you would write it as =SUM(2+2). Here you can see the results of this simple addition of two literal numbers.

Even though there is nothing wrong with this formula, it really isn’t necessary. You could just type =2+2 in Excel and that would work also. In Excel, when you use a function like SUM, it makes more sense to use arguments. With the SUM function, Excel is expecting at least two arguments, which would be references to cells on the spreadsheet.

How do we reference a cell inside the Excel formula? Well, that’s pretty easy. Every row has a number and every column has a letter. A1 is the first cell on the spreadsheet at the top left. B1 would be the cell to the right of A1. A2 is the cell directly below A1. Easy enough right?

Before we write our new formula, let’s add some data in columns A and B to work with. Go ahead and type random numbers from A1 to A10 and B1 to B10 for our data set. Now go to D1 and type in =SUM(A1,B1). You should see the result is simply the value of A1 + B1.

There are a couple of things to note while typing a formula in Excel. Firstly, you’ll notice that when you type the first opening parenthesis ( after the function name, Excel will automatically tell you what arguments that function takes. In our example, it shows number1, number2, etc. You separate arguments with commas. This particular function can take an infinite number of values since that is how the SUM function works.

Secondly, either you can type in the cell reference manually (A1) or you can click on the cell A1 after you typed the open parenthesis. Excel will also highlight the cell in the same color as the cell reference so you can see the corresponding values exactly. So we summed one row together, but how can we sum all the other rows without typing the formula again or copying and pasting? Luckily, Excel makes this easy.

Move your mouse cursor to the bottom right corner of cell D1 and you’ll notice it changes from a white cross to a black plus sign.

Now click and hold your mouse button down. Drag the cursor down to the last row with the data and then let go at the end.

Excel is smart enough to know that the formula should change and reflect the values in the other rows rather than just showing you the same A1 + B1 all the way down. Instead, you’ll see A2+B2, A3+B3 and so on.

There is also another way to use SUM that explains another concept behind arguments in Excel. Let’s say we wanted to sum up all the values from A1 to A12, then how would we go about it? We could type something like =SUM(A1, A2, A3, etc), but that is very time consuming. A better way is to use an Excel range.

To sum A1 to A12, all we have to do is type =SUM(A1:A12) with a colon separating the two cell references instead of a comma. You could even type something like =SUM(A1:B12) and it will sum all values in A1 thru A12 and B1 thru B12.

This was a very basic overview of how to use functions and formulas in Excel, but it’s enough so that you can start using all of the data summation functions.

Summary Functions

Using the same set of data, we’re going to use the rest of the summary functions to see what kind of numbers we can calculate. Let’s start with the COUNT and COUNTA functions.

Here I have entered the COUNT function into D2 and the COUNTA function into E2, using A2:A12 range as the data set for both functions. I also changed the value in A9 to the text string hello to show the difference. COUNT only counts the cells that have numbers whereas COUNTA counts cells that contain text and numbers. Both functions do not count blank cells. If you want to count blank cells, use the COUNTBLANK function.

Next up are the AVERAGE, MEDIAN and MODE functions. Average is self-explanatory, median is the middle number in a set of numbers and mode is the most common number or numbers in a set of numbers. In newer versions of Excel, you have MODE.SNGL and MODE.MULT because there could be more than one number that is the most common number in a set of numbers. I used B2:B12 for the range in the example below.

Moving on, we can calculate the MIN, MAX and STDEV for the set of numbers B2:B12. The STDEV function will calculate how widely values are dispersed from the average value. In newer versions of Excel, you have STDEV.P and STDEV.S, which calculates based on the entire population or based on a sample, respectively.

Finally, another two useful functions are LARGE and SMALL. They take two arguments: the cell range and the k-th largest value you want to return. So if you want the second largest value in the set, you would use 2 for the second argument, 3 for the third largest number, etc. SMALL works the same way, but gives you the k-th smallest number.

Lastly, there is a function called AGGREGATE, which allows you to apply any of the other functions mentioned above, but also lets you do things like ignore hidden rows, ignore error values, etc. You probably won’t need to use it that often, but you can learn more about it here in case you do need it.

So that’s a basic overview of some of the most common summary functions in Excel. If you have any questions, feel free to post a comment. Enjoy!

Related posts

• Gebruik de nieuwe functie "Gegevens uit afbeelding invoegen" van Excel Mobile

• Excel gebruiken als hulpmiddel om gegevens van internet te kopiëren

• Uw Excel-gegevens in kaart brengen

• Gegevens filteren in Excel

• Gebruik Excel om een ​​effectieve rentevoet te berekenen uit een nominale rentevoet

• AANTALLEN.ALS, SUMIFS, AVERAGEIFS gebruiken in Excel

• Gebruik Format Painter in Word om opmaak te kopiëren en te plakken

• Variantie berekenen in Excel

• Datums aftrekken in Excel

• Wat-als-analyse in Microsoft Excel begrijpen?

• Cellen opmaken met voorwaardelijke opmaak in Excel

• Hoe maak je een histogram in Excel

• Opmerkingen toevoegen aan een Excel-werkbladcel

• Een Excel-werkblad invoegen in een Word-document

• Documenten vergelijken en combineren in Word gebruiken

• Overeenkomende waarden vinden in Excel

• Hoe voor- en achternaam te scheiden in Excel

• Een lineaire regressietrendlijn toevoegen aan een Excel-spreidingsplot

• Kolombreedtes en rijhoogten automatisch aanpassen in Excel

• Koppel cellen tussen bladen en werkmappen in Excel